Intymna psychodrama

Wskazanie: Bożena KEFF Utwór o Matce i Ojczyźnie

Najpierw dwa zastrzeżenia:

1. 2008 rok jeszcze się nie skończył. Dokonywanie podsumowań na temat “książka poetycka roku 2008” 1 stycznia 2009 uważam za przedwczesne, ponieważ w ciągu paru najbliższych miesięcy może się jeszcze pojawić co najmniej kilka książek poetyckich z datą 2008, które warto przeczytać.

2. Mój głos w tej sprawie jest zupełnie niemiarodajny i nieuprawniony, ponieważ w 2008 roku przeczytałem wyjątkowo mało aktualnie publikowanych książek poetyckich z tego względu, że – przebywając za granicą – nie miałem do nich dostępu. W tym roku nie kupiłem ani jednej nowej książki poetyckiej (!), parę czytałem w wersji elektronicznej, kilka dostałem od ich autorów lub wydawców, za co dziękuję, jedną przeczytałem w warszawskim Empiku w oczekiwaniu na pociąg. W sumie można by się doliczyć najwyżej 10 nowych polskich książek poetyckich, które przeczytałem w 2008 roku. Niewiele! Wyróżniam z nich Utwór o Matce i Ojczyźnie Bożeny Keff.

To niezwykła książka. Poza potocznymi, konwencjonalnymi kategoriami literackimi. Wypruta z nieświeżego mięsa bogoojczyźnianej świadomości. Odważna, bolesna, intymna psychodrama. Antypoetycki kij włożony w mrowisko naszego współczesnego poezjowania. Tonacja hiobowa, lamentacyjna, psychopatyczna, szydercza, antyestetyczna. Antyoratorium narodowe, posthistoryczne, postpatriotyczne, postfeministyczne.

Bardzo mocny wyciąg z naszego duchowego szamba. Lektura dla dorosłych, co najmniej koło pięćdziesiątki. W lekturze przeszkadzały mi tylko didaskalia, terminologia dotycząca kompozycji poza właściwymi tekstami. Szyldy i nagłówki za bardzo włażą tu w materię tekstową, ustawiają ją i usztywniają. Bez tego cała kompozycja byłaby jeszcze silniejsza. Niestety, posłowia nie chciało mi się czytać. Tym niemniej, Pani Bożeno, dziękuję Pani zaUtwór o Matce i Ojczyźnie. Pozdrawiam Panią jak najserdeczniej.