Obrazy i neurozy

Wskazanie: Krystyna MYSZKIEWICZ Na pstryk i zew

Wszystkie wiersze Kryśki są podejrzane, niezwykłe obrazy i neurozy, metafory rodem z piekła, “zło z ust”. Drążenie w krysinych wierszach jest zarazem drążeniem w sobie, bo każda z fraz zaczepia, ciągnie za rękaw (“zżymka na dwie prawdy”), wskazuje palcem czytelnika i puka do jego wyobraźni, i drażni (“cud czy cug”).

Tutaj każde słowo okazuje się być brzytwą – rozpruwa, rozchyla, ujawnia (“są loty i lotki”). Jest brawura w języku, w natłoku skojarzeń, pulsowanie znaczeń – bardzo krysiny świat, monolog szaradzistki, polecam.