Tom nie stawiający muru

Wskazanie: Adam WIEDEMANN Filtry

Kilka książek szczególnie zwróciło moją uwagę. Przede wszystkim Trap Sendeckiego, z przynajmniej jednym wierszem na poziomie arcymistrzowskim i bardzo frapującą resztą.Gorące masy powietrza Częstochowskiego, jako udany, okrzepły głos pokolenia czy formacji, której mi brakuje. Drobne! Drobne! Pasewicza – bardzo radykalna próba wyjścia w pisarską dojrzałość, udana, skromna i poruszająca. Cosinus salsa Mosiewicz – debiut świadomy, świetnie przygotowany, zapowiadający wiele na przyszłość. Wykaz pomija choćby książkę Konrada Góry Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem, tom momentami brawurowy.

Najciekawsze jednak wydają mi się Filtry Adama Wiedemanna, tom niemal prozatorski, zupełnie nie irytująco uwalniający poezję z cech, jak się wydawało, jej przypisanych, tom nie stawiający muru; błyskotliwy, zabawny, zastanawiający, z wieloma frazami gotowymi do cytowania. Adam Wiedemann w świetnej formie. Przy każdej z trzech jego ostatnich książek wydawało mi się, że to forma szczytowa, po czym autor z nonszalancją niezmiennie podnosił poprzeczkę, czego, sądzę, można się spodziewać także w przyszłości.