Zyskać

Kilka lat temu podczas Portu Wrocław spóźniłem się na obrady jury konkursu im. Janicjusza, w związku z czym nagroda przypadła jakiejś pani, nie dostał jej natomiast Szymon Szwarc, który swoim dalszym poetyckim postępowaniem dowodzi, że już wtedy absolutnie mu się należała. Jego debiutancka książka Kot w tympanonie, ukazująca się właśnie w serii poetyckiej Rity Baum, nie ma już w sobie nic z młodzieżowej debiutanckości, jest po prostu kolejnym, istotnym faktem w dziejach awangardowo zorientowanego klasycyzmu, znanego nam choćby z późnej twórczości Adama Ważyka. Gdybym miał podać jedną cechę wyróżniającą Szwarca wśród jego rówieśników, byłaby to niewymuszona sentencjonalność, zdolność pisania zdań zapadających w pamięć i gnieżdżących się w umyśle, tworzenia uogólnień bez jakiegokolwiek zadęcia, swobodnie, ale też i czujnie. Uogólnienie jest zwykle zubożeniem, sądzę jednak, że na uogólnieniach Szwarca świat jedynie zyskuje. Jeśli dodać do tego walory czysto rzemieślnicze, mistrzowskie panowanie nad wersem, atrakcyjność metafor, precyzję skojarzeń – poezja ta wydaje się godna najwyższej uwagi, niezależnie od tego, czy jej autor uświetni Odsiecz swoim udziałem, czy też nie.