recenzje / KOMENTARZE

Światło dochodzi z dołu

Anja Golob

Autorski komentarz Anji Golob w ramach cyklu „Historia jednego wiersza”. Prezentacja w ramach projektu Nowe głosy z Europy.

ŚWIATŁO DOCHODZI Z DOŁU

Światło dochodzi z dołu,
ciało śpi obok twojego i nie widzi,
jak czai się na zewnątrz, uderza w okna,
wślizguje się pod drzwiami,
wypływa z ciebie.

Twoje ciało jest zimne i skręcone
jak przegrzany drucik w buteleczce,
w stałym ostrym rytmie migocze
(wyobraź sobie taką wyjątkowo precyzyjną latarnię)
zaspanym sternikom na transatlantykach.

Światło dochodzi z dołu.
Nie wiedziało, że jestem świetlikiem, że mam
też długie czułki i gniazdo z wosku –
jest wypisane na palcach, lecz tego nie zauważyło.

Może noszę w rękach wszystko, co już kocha,
lecz najprawdopodobniej mam tylko krzemień i drewno na rozpałkę
i nie wiem jak uczynić z nich ogień.

Mimo to przewraca się we śnie, wypowiada imię
i bierze mnie sobie, chociaż
światło nie żywi się światłem.

Następnie razem długo
z zapartym tchem gramy
na skórze powietrza, że
rozświetla noc szarym blaskiem i
przebija się powoli w gęstym półmroku
jej ciało światło z ciemności.

Zaśnij, zaśnij z powrotem, szepczę,
niech oślepnie, proszę cicho, niech nigdy nie widzi,
czym w istocie jestem, i niech nie rozumie,
że nic, co mam, nie jest tak naprawdę moje,
gdyż wszystko, całe piękno,
tak jak światło,
dochodzi z dołu.


Utwór powstał na podstawie wersu tytułowego innego wiersza. Tamten wyrzuciłam, bo był do niczego, lecz wers tytułowy wydał mi się ciekawy, więc postanowiłam napisać nowy. Strofy i wcięcia pojawiły się później, tworząc pewne na wpół wizualne struktury stopniowalne, co być może powinno nakazywać wniknięcie w głąb. Dla mnie to jeden z moich najbardziej osobistych, jeśli nie erotycznych wierszy, mimo że nie jest skierowany do konkretnej osoby. Skupia się na pewnym określonym punkcie w kontaktach intymnych, który zwykle, pomimo koncentracji, jakiej wymaga orgazm, zostaje niezauważony i cicho spływa obok.

(przełożyła Marlena Gruda)


nowe_glosy_eu_eng
Projekt Nowe głosy z Europy realizowany przez Biuro Literackie wraz z międzynarodowymi instytucjami literackimi działającymi w ramach platformy Literary Europe Live i finansowany z unijnego programu Kreatywna Europa.

O AUTORZE

Anja Golob

Urodzona w 1976 roku. Poetka, publicystka, dramatopisarka i tłumaczka, absolwentka filozofii i komparatystyki literackiej na Uniwersytecie w Lublanie. Wydała trzy zbiory poezji: V roki (W ręce, 2010), Vesa v zgibi (Zwis ugięty, 2013), za którą otrzymała Nagrodę im. Jenka (2014) oraz ab und zu neigungen (2015).  Od 2013 roku prowadzi wydawnictwo VigeVegaKnjige. Mieszka i pracuje w Lublanie i Brukseli.

powiązania

Nowe głosy z Europy: Anja Golob

nagrania / Między wierszami Anja Golob Bronka Nowicka Wieńczysław Dębiński

Ósmy odcinek programu “Nowe głosy z Europy” z udziałem Anji Golob.

WIĘCEJ

Nowe głosy z Europy 2016: Poezja

nagrania / Stacja Literatura Anja Golob Árpád Kollár Juana Adcock Kacper Bartczak

Zapis ze spotkania autorskiego „Nowe głosy z Europy 2016: Poezja i Proza”, w którym udział wzięli Kacper Bartczak, Anja Golob, Juana Adcock oraz Árpád Kollár. Spotkanie odbyło się w ramach festiwalu literackiego Stacja Literatura 21.

WIĘCEJ

Dzika i nieujarzmiona siła

wywiady / O PISANIU Anja Golob Marlena Gruda

Rozmowa Marleny Grudy z Anją Golob. Prezentacja w ramach projektu Nowe głosy z Europy.

WIĘCEJ

Zwis ugięty

utwory / premiery w sieci Anja Golob

Premierowy zestaw wierszy Anji Glob w przekładach Marleny Grudy. Prezentacja w ramach projektu Nowe głosy z Europy.

WIĘCEJ

Poezja małych radości

recenzje / NOTKI I OPINIE Marlena Gruda

Głosy o poezji Anji Golob, wybrane przez Marlenę Grudę. Prezentacja w ramach projektu Nowe głosy z Europy.

WIĘCEJ