Sztuczka z inżynierii języka

Powieści, w których Kulek zręcznie gra subtelnościami języka, tworząc jednocześnie silnych bohaterów i wyrazistą atmosferę, zajmują ważne miejsce na kurdyjskiej scenie literackiej Turcji. Wyobrażone światy, jakie buduje dla swoich postaci, zmieniają się w ucztę realizmu w umyśle czytelnika. Niestety, ten awangardowy, niepokojący głos, pozostaje wciąż nieznany nawet dla wielu miłośników literatury w Turcji.

Z nominacji do projektu New Voices from Europe przygotowanej przez Diyarbakir Arts Centre

To coś znacznie bardziej prowokacyjnego niż lektury, do jakich przywykliśmy. W końcu, w opozycji do tak często pojawiających się, transcendentnych kurdyjskich bohaterów, którzy zawsze uratują Kurdów od wszelkich kłopotów, autor proponuje nam coś nowego: rozczarowanego męskiego narratora, sceptycznego, w sposób szczególny rozżalonego, tak zaangażowanego politycznie, że nawet nie chce mu się o polityce rozmawiać, tak zajętego światem, jaki sam wytwarza, że nie musi gonić za mitycznymi opowieściami o miłości. Tym samym Kulek wykonuje swego rodzaju sztuczkę z „inżynierii języka”: staje się bliski Faulknerowi, a tego nie tak łatwo strawić czytelnikom żyjącym w „upolitycznionym społeczeństwie”.

Şener Özmen, „Radikal magazine”

(z angielskiego przełożyła Aleksandra Olszewska)

Projekt Nowe głosy z Europy realizowany przez Biuro Literackie wraz z międzynarodowymi instytucjami literackimi działającymi w ramach platformy Literary Europe Live i finansowany z unijnego programu Kreatywna Europa.