remont poranka

wrażliwe drogi

Wrażliwa jest
ziemia nad źródłami – nie wolno ściąć drzewa, wyrwać
korzenia

Bo wtedy
wyschną źródła

Ile się
ścina drzew, ile
wyrywa korzeni

w nas

polityk, co chwalił jedną z moich książek

Głęboko ludzka, powiedział w słuchawce głos

Odczekałem

Mimo tylu rozczarowań znowu
w uchu, małej kuźni, gotów był
młoteczek do wykuwania przyszłości

A może jeszcze, zapytał głos,
napisze pan
coś tak po naszej myśli?

murarze oparci w drzwiach baraku

Jeśli mierzyć poziomnicą flaszek piwa w rękach,
stoją pod kątem prostym
do deszczu

Słoneczny weekend
będzie ich tajemnicą
bez podatków

Nocą nadszedł deszcz
i dobrze jest na mur beton:
żadna tam dzisiaj robota

moment poétique polonais

W holu łódzkiej restauracji Savoy
trzy siostry, które przekroczyły
sześćdziesiątkę, robiły makijaż
matce

Na ustach, kiedyś czyimś
niebie, wzmacniały teraz
– poprawiając po Bogu –
wieczorną zorzę

wariacja na temat Filemona i Baucis

Lżej byłoby na myśl o stuleciach jeszcze
we wzajemnym dotyku
gałęzi, lżej obojgu,
a tobie –
ładnie w koronie lipy, w jej pniu

Mnie by uwierał tylko
charakter dębu – w sobie
czuję rdzeń czarnego bzu

Seul, pałac królewski

Na dachach, w drodze do Świętych Pism,
mnisi,
małpy,
smoki,
świnie
i baśniowe stwory,

W marszu gęsiego
kalenicami w cztery strony świata

Wszystkie drogi prowadzą do Buddy

Łukowate okapy
są wycięte jak na wzór
jego uśmiechu

Przełożył Jakub Ekier