utwory / premiery w sieci

leo rysuje gwiazdy

Ewa Jarocka

Premierowy zestaw wierszy Ewy Jarockiej.

ponieważ niebo jest tajemnicą

nie chcę gadać z tą sprzątaczką, chcę patrzeć w górę.
podziwiać słońca i księżyce, może, przyglądając im się, zrozumiem
ewolucję. nie stworzyłam ich, ale tyle o nich wiem,
że niejedna astronomka mogłaby położyć się i gapić w niebo.
na gwiazdy spadające za chmurami do mojego ogródka.
narysuję je jej kiedyś, jeśli się nie rozchoruje
od potęg i pierwiastków. a jeśli się rozłoży,
znieruchomieję. może mnie weźmie ze sobą.
nie jestem kłopotliwa.


galaktyki

leo rysuje gwiazdy.
białe jak śnieg, czarne jak groźne niebo, i przeźroczyste.
dostrzegałby więcej, gdyby nie filtry z traum. ale robi
w ryzach z papieru. wszystkie planety z pomiętych kartek,
całe ziemie o niebach i ojcowiznach. leo ma ojca,
który dał mu ołówek i papier i niebo. który ująłby mu
przykrości, gdyby mógł. gdyby leo chciał
myśleć jak on, i czuć. leo duma jednak:
mam ją i swoje nibyrysunki,
nazywam się meteor.

to jestem,
to mnie nie ma.
po co mi to?


podobnie jak leo, stworzona jestem do sekretów

szeptów i namiętności w świetle księżyca.
wkładamy w to siłę grawitacji, wyciągamy zadowolone ciała.
kładziemy je pod gwiazdami i dziękujemy istnieniu.
a cienie wędrują, skrywają się w skórzanych wgłębieniach,
pachach i pachwinach, szepczą o norkach o zagrzybionych stropach.
kiedyś je tam pozamykamy, nie pozwolimy im drążyć i przemijać,
chować się razem z księżycem do pępków. zrobimy
totalną eksterminację mroczków, żeby się kąpać w jasności.
światło nas nie odstręcza, opanujemy świty.
wystarczy zawyć i odgadnąć niewiadomą.


pani sprzątająca, zlituj się nade mną

zamilknij dziób i gap się w horyzont, na mknące księżyce,
na słońca pokryte burzami słonecznymi, wszystko.
pogadałbym z tobą w wielu języka świata,
ale żaden nie mówi, co robi z człowiekiem
wirująca planeta czy dziura.

pani, one nie zwariowały, one czują się kochane.
to złudzenie, że wymawiałem twoje imię
jak nazwę gwiazdy oddalonej od ziemi
o życie we dwoje.

O AUTORZE

Ewa Jarocka

Urodzona w 1980 roku. Z wykształcenia nauczycielka plastyki. Wydała kilka e-booków, m.in. Placki w Wydawnictwie Nowy Świat. W 2014 otrzymała dyplom z poezji w krakowskiej Szkole Pisarzy. Finalistka konkursu na opowiadanie XI MFO i laureatka II edycji Konkursu im. Tymoteusza Karpowicza na książkę poetycką. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.