Książ­ka o współ­cze­snym życiu roz­pię­tym mię­dzy sygna­łem a prze­rwą w zasię­gu – o intym­no­ści, któ­ra zapi­su­je się w drob­nych gestach, zakłó­ce­niach, nie­pew­nych pró­bach kon­tak­tu. histo­ria połą­czeń two­rzy por­tret boha­te­ra roz­dar­te­go mię­dzy miej­scem a dro­gą, mię­dzy tym, co swoj­skie, a tym, co dopie­ro ma nadejść. Prze­my­sław Krall pisze języ­kiem szcze­ro­ści obar­czo­nej ryzy­kiem – takim, któ­ry nie ukry­wa pęk­nięć ani wsty­du, a zara­zem pozwa­la nadać sens wła­snej opo­wie­ści. To poezja kadro­wa­nia: obra­zów pozo­sta­ją­cych poza pla­nem, emo­cji uchwy­co­nych „mię­dzy wer­sa­mi”, pamię­ci, któ­ra nie ukła­da się line­ar­nie, lecz wra­ca jak echo. To debiut o odwa­dze mówie­nia wła­snym gło­sem i o świe­cie, w któ­rym dro­ga bywa jedy­nym miej­scem, gdzie moż­na napraw­dę zacząć.