Po prostu książki

W odpowiedzi na pytanie zadane przez Artura Bursztę o znaczenie obecności Biura Literackiego i festiwalu Port Wrocław dla Wrocławia, mogę jedynie odpowiedzieć, że nie jestem w stanie rzetelnie ocenić tej kwestii, bo nie mieszkam we Wrocławiu. Biuro Literackie zorganizowało bardzo wiele imprez literackich, niektóre z nich miały duże znaczenie dla młodych czytelników i początkujących poetów, a także dla szerszej publiczności. Nie ma wątpliwości, że dzięki tym imprezom wrocławscy czytelnicy zaprzyjaźnili się z postaciami takimi jak Pióro, Podgórnik Sosnowski czy Zadura. Nie wszystkie biurowe projekty były udane, to też jest jasne, osobiście nigdy nie byłam zwolenniczką działań edukacyjnych, ale niektóre spotkania festiwalowe były świetne – wszyscy chyba pamiętają wieczory Krystyny Miłobędzkiej, ale było też wiele innych. Biuro eksperymentowało, a eksperymenty mają to do siebie, że czasem się udają, a czasami nie. Nie można zaprzeczyć, że Biuro sprowadziło do Wrocławia wielu bardzo wyjątkowych gości, zarówno z Polski, jak i z zagranicy, lista głośnych nazwisk jest wszystkim dobrze znana. Pomysł, żeby nawiązać współpracę z innymi międzynarodowymi festiwalami wydaje się bardzo trafiony.

Jednak największą i niemożliwą do zakwestionowania wartością Biura Literackiego są po prostu książki. Biuro Literackie wydało dziesiątki znakomitych książek bardzo znanych i lubianych autorów, ale także, co nawet ważniejsze, autorów nieco bardziej niszowych, a równie wybitnych. Dobrym przykładem są książki przekładowe: John Cage w tłumaczeniu Sosnowskiego, James Schuyler Sendeckiego, czy moja własna Laura (Riding) Jackson – nie są to rzeczy popularne, a jednak są bardzo ważne, za to jest największa wdzięczność. Z pewnością warto, żeby istniało miejsce, gdzie czytelnicy mogą spotkać się z tymi książkami, jednak formułę tych spotkań należałoby przemyśleć i zreformować.