Bojownicy bez broni, Przełykanie włosa i Pernambuco

Ivan Wernisch

Ján Ondruš

ur. w 1932 r. w Novej Viesce, najważniejszy poeta słowacki drugiej połowy XX wieku.  Choć uznawany jest za współzałożyciela zawiązanej w 1957 r.  w Trnawie grupy poetyckiej nazywanej Konkretystami, przez całe życie był outsiderem nie przystosowanym do życia w opresyjnym systemie społecznym, borykającym się z chorobami i odrzuceniem. Konkretyści przeciwstawili socrealistycznej poetyce indywidualizm i liryzm, egzystencjalną surowość i rzeczowość obrazowania, sensualność oraz językowy eksperyment. Liryka Ondruša odegrała kluczową rolę w przełamaniu stalinowskiego paradygmatu i socrealistycznego schematyzmu w słowackiej poezji w dekadzie przed Praską Wiosną. Najważniejsze zbiory wierszy: Šialený mesiac (1965, Szaleniec księżyc), V stave žlče (1968, W stanie żółci), Posunok s kvetom (1968, Gest z kwiatem), Kľak (1970, Klęknięcie), Mužské korenie (1972, Męskie przyprawy), Ovca vo vlčej koži  (1997, Owca w wilczej skórze ), a także autorski tom wierszy wybranych Prehĺtanie vlasu (1996, Przełykanie włosa). Zmarł w 2000 r. w Stupavie.

Joanna Orska

Urodzona w 1973 roku. Krytyk i historyk literatury. Recenzje i artykuły publikuje w "Odrze", "Nowych Książkach", "Studium". Autorka książek: Przełom awangardowy w dwudziestowiecznym modernizmie w Polsce, Liryczne narracje. Nowe tendencje w poezji polskiej 1989-2006, Republika poetów. Poetyckość i polityczność w krytycznej praktyce, Performatywy. Składnia/retoryka, gatunki i programy poetyckiego konstruktywizmu oraz wspólnie z Andrzejem Sosnowskim antologii Awangarda jest rewolucyjna albo nie ma jej wcale. Jest pracownikiem naukowym w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieszka we Wrocławiu.

Karol Maliszewski

Urodzony w 1960 roku w Nowej Rudzie. Poeta, prozaik, krytyk literacki. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. Założyciel Noworudzkiego Klubu Literackiego „Ogma”. Laureat nagrody im. Marka Jodłowskiego (1994), nagrody im. Barbary Sadowskiej (1997), nagrody im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999). Nominowany do NIKE za zbiór krytyk literackich Rozproszone głosy. Notatki krytyka (2007). Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieszka w Nowej Rudzie.

Leszek Engelking

Urodził się w 1955 roku, zmarł w 2022. Poeta, nowelista, tłumacz, literaturoznawca i krytyk literacki. W 1979 roku ukończył filologię polską (specjalizacja filmoznawcza) na UW. W latach 1984–1995 był redaktorem miesięcznika „Literatura na Świecie”. Od 1997 do 1998 roku wykładał historię literatury na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu. Był adiunktem w katedrze Teorii Literatury na Uniwersytecie Łódzkim. Prowadził też zajęcia z teorii i praktyki tłumaczenia artystycznego. Opublikował m.in. monografie: Vladimir Nabokov (1989) i Podivuhodný podvodník. Vladimir Nabokov (1997), tom szkiców o literaturze czeskiej Surrealizm, underground, postmodernizm (2001), pracę Codzienność i mit. Poetyka, programy i historia Grupy 42 w kontekstach dwudziestowiecznej awangardy i postawangardy (2005), monografię Chwyt metafizyczny. Vladimir Nabokov – estetyka z sankcją wyższej rzeczywistości (2011), a także Nowe mity. Twórczość Jáchyma Topola (2016) i Bytom w literaturze. Dzieła, miejsce, zakorzenienie, tożsamość, mit (2016). Napisał też osiem tomów wierszy i jeden zbiór krótkich próz. Jego poezje tłumaczono na wiele języków. Przekładał literaturę piękną m.in. z angielskiego, czeskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i słowackiego. W Biurze Literackim ukazały się w jego tłumaczeniu: antologia wierszy czeskich Maść przeciw poezji (2012) oraz Wiersze, poematy i Pieśni Ezry Pounda (2024).

Morten Nielsen

Urodził się w 1922 roku w Aalborgu. Duński poeta. Zmarł w 1944 roku w wyniku udziału w powstaniu Duńczyków przeciwko niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej. Stał się symbolem pragnienia wolności swojego pokolenia. W poezji oddawał myśli rodaków żyjących pod okupacją. W przeciwieństwie do poezji innych autorów jego generacji twórczość Nielsena wciąż żywo rezonuje w Danii. W Biurze Literackim ukaże się wybór wierszy autora w tłumaczeniu Bogusławy Sochańskiej.

Zbigniew Machej

Urodził się w 1958 roku w Cieszynie. Poeta, tłumacz poezji czeskiej, słowackiej i angielskiej, eseista. Autor piętnastu zbiorów wierszy. Wieloletni pracownik polskiej dyplomacji kulturalnej w Czechach i na Słowacji. Dotychczas w Biurze Literackim opublikował tomy: Kraina wiecznych zer (2000), Prolegomena. Nieprzyjemne wiersze dla dorosłych (2003), Wspomnienia z poezji nowoczesnej (2005), Wiersze przeciwko opodatkowaniu poezji (2007) oraz książkę poetycką dla dzieci Przygody przyrody (2008); nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius i Nagrody Literackiej Gdynia.