Nie mogłem przestać

Trzy lata temu wiosną zmarzł złotokap, zmarzł narcyz, zmarzła brzoskwinia. W idy marcowe napadało śniegu po kostki, trzeba było wyjąć z szuflady szalik i czapkę. Nie chcieliśmy w to uwierzyć, przecież wcześniej już pięknie zadomowiła się wiosna.

Zszedłem do ogrodu. Jestem leniwy, każdej wiosny zapominam przyciąć krzewy. Smukłe gałęzie śnieg przygiął aż do samej ziemi. Strząsnąłem go, żeby nie złamały się pod jego ciężarem. Trzeszczały, skrzypiały.

Wtedy zadzwonił mój przyjaciel, redaktor, który już od lat dręczył mnie, bym napisał książkę dla dzieci. Oczywiście znów go przepędziłem, niech mi da spokój: nie napiszę. Ale upierał się, na szczęście jest właśnie tego typu redaktorem. Powiedział, że prosi mnie o takie wiersze dla dzieci, jakbym pisał moją książkę Nie w Sarajawie, tyle że inaczej. Jakbym pisał dla dorosłych, a jednak dla dzieci.

Nagle coś zaskoczyło: pobiegłem do domu i napisałem ten wiersz. To było wyzwalające przeżycie, udało mi się przecież przełożyć coś z przybornika współczesnej węgierskiej poezji na autentyczny wiersz dla dzieci. Znalazłem właściwy ton i formę.

I już nie można było tego zatrzymać.

(przełożyła Anna Butrym)

Projekt Nowe głosy z Europy realizowany przez Biuro Literackie wraz z międzynarodowymi instytucjami literackimi działającymi w ramach platformy Literary Europe Live i finansowany z unijnego programu Kreatywna Europa.