Wier­sze litew­skiej autor­ki w prze­kła­dzie Domi­ni­ki Jagieł­ki zmie­nia­ją spo­sób patrze­nia na świat i na to, co nas ota­cza. Książ­ka skła­da się z trzech czę­ści, w któ­rych autor­ka prze­pro­wa­dza czy­tel­ni­ka od wier­szy bar­dziej oso­bi­stych do tych osa­dzo­nych w coraz szer­szym kon­tek­ście. Tuż obok tema­tów egzy­sten­cjal­nych odnaj­dzie­my tek­sty doty­czą­ce jedze­nia mię­sa czy zmian kli­ma­tycz­nych. Poet­ka wysu­wa na pierw­szy plan pro­ce­sy, któ­re w spo­sób nie­mal nie­zau­wa­żal­ny odby­wa­ją się w natu­rze. Poka­zu­je czy­tel­ni­ko­wi świat, któ­ry dzie­je się rów­no­le­gle – na kamie­niu, w opusz­czo­nym budyn­ku, w lesie. Prze­ła­mu­je tabu, pisząc o cięż­kich momen­tach w życiu, wsty­dli­wych myślach czy śmier­ci.