Ciemna materia

Pismo

Wasze smyczki podążają
spadzistym szlakiem
strumieni,
aż po dzikie
pukle i kosmyki.
Powtarzać
nie znaczy chwytać.

*
Przypatrzcie się kolibrom
jakie wystrojone
i maniakalne
niczym najlepsi (lub najgorsi)
z was.
Przypatrzcie się jasnemu
płynnemu pogotowiu,
które się w nich głosi.

*
Z moich listków są dzwonki
koczki
kubeczki płci
pyszałkowate, wścibskie.
Nikt z was
przy całej waszej wprawie
nie ma tak wymyślnej
koafiury.

Oczytana

Funkcja samo-nadzoru
każdej komórki
„wyryta w niej wielkimi zgłoskami”,
uosobiona –
jest osobą.

*
„Przegląd dnia”
żuty wytrwale
przez surogatów

*
Metafora wytwarza
skorupę
pod nią
rozpadlina
każdego doświadczenia

*
Następuje pomiar
przy pomocy robota

*
Matka krzyczy „brawo”!
kiedy on upuszcza patyk,
„Brawo!”
kiedy idzie w jej kierunku

Z siebie

Urabiam ją
aż słodycz

wzbierze
sama z siebie,

złączy łukiem
pęczniejące płatki

i zniknie.

*
W telewizji setki
białych krabów
szamoczą się
o wulkaniczny wyziew.

*
Wiem że śnisz o rzeczach,
o których mi się nie śniło,

i nie przyśni. Ale to jest część
twojego kostiumu

jak twoje dodatkowe
wypustki.

Wersje

1.
No to pomyśl, że wirus
to taki zbiegły

urywek,

kawałek wiadomości
od żywej śmierci –

Jakieś „jakby!”
być może pogubione

łowi ciepło,
które odrzuciło wcześniej.

Trafia do celu
milionami.

Znajduje tylko
siebie.

2.
Dżezik puszczony
po całym patio,

wszystkie frazy

doraźne,
zadowolone z siebie

jak konsumenci,
no prawie.

Skłonność

Dowiadujemy się, że każdy
jest wieczny i identyczny, ale nie

pod względem drgań

czy wymiernej skłonności
do bycia gdzie indziej.

*
Każdy się frasuje

i ma nadzieję wymówić to
pierwszy albo lepszy.

*
Kiedy czegoś pragniemy,
pragniemy także,

żeby płynął czas.
Z tego

da się wywieść wniosek,
że czas i pragnienie są jedną

substancją
lub że za naszą sprawą

się splotły.

*
Oplótłszy słup trakcji
powój rozdziawia się
na wszystkie strony.

Przyjemność

Równowaga jak w sztuczce
ekwilibrysty

powstaje,
kiedy pszczoły

mijają się,

brzęcząc tkliwie
na kursie między kwiatami.

Chciałabym myśleć –
jestem jedną,

nie,
nimi wszystkimi.

*
Ta myśl
że moje zmysły

są moje
wpuszcza

życie w życie?

Jak odróżnić jedno
światełko od następnego?

Tylko rozróżnienia
się liczą.

(Liczydła.)

*
Ledwie sklecone
z
plechy kamertonów

pisków kosów:

małe złote
samomierne
wielkości.