Impresariat

impresariat

matko,

a gdybyś miała ręce jak gałęzie, a na każdej z nich jabłka jak synów, a w każdym
z nich robaki jak palce, to który palec, u której ręki kazałby ci uwiązać warkocze jak węzeł?

ojcze

zostawiłeś pusty login, głód i pestkę zostawiłeś, ojcze ból gryziony jak jabłko,
które jadło rękami własne dziecko, jadło rękami własną pustkę: nie będzie, nie będzie
już dla nas wolnych loginów.

dałyście

czas jak do kostnicy ojca, przyniosłyście całe, pełne jabłka skrzynie, dałyście czas
do lodówki, żeby nie chłodziła samego powietrza, którym czasem oddycham, którym
wprowadzam pin, którym zatwierdzam zielonym przyciskiem.

sina,

opuchnięta twarz, obite jabłko, zwisający, bezwładny język, odwłok robaka wijący się w jabłku, złamane serce, złamane, gałąź, gałęzie, e. dała sine, opuchnięte jabłko, obitą twarz
ojca, robaczywe serce, robaczywe, przyniosłyście w skrzyni zarośnięte, nieskoszone
trawy, czołgałeś się tam w trawie, a ja myślałem, że to wąż pełźnie,

tato.

teraz przyjąć (całym tobą) i częstować (całym sobą) nieproszonych gości.
przyszłyście do mnie, a ja nie mam dla was dobrego słowa ani kromki chleba,
zamieszkałyście we mnie jak trudna do wykrycia choroba, wyciągnęłyście naj-
lepszą zastawę, nakryłyście do stołu (jabłko to nóż, którym siebie obieram) więc
jadłyście i piłyście matki mojej splecione warkocze, wypełnione czasem naczynia.

w ten sposób,

ślepe, nieme jabłko, zimne nazwij niebieskim, gorące zaś czerwonym, a to, co martwe, ojcem.