Czytelnik nie wie, w którą stronę będą się rozwijać poematy – utwór niespodziewanie się “zaczyna”, następnie “rozwija”, by pochłonąć uwagę i równie nieoczekiwanie dochodzi do puenty całości. Aby odnaleźć się w tak gęstych zdaniach konieczna jest lektura szczegółowa i dokładna. 

Cztery poematy Johna Ashbery’ego. Geniusz czy autor bezsensownych wierszy, które nie mówią nic? Jedno jest pewne – bez amerykańskiego poety współczesna polska poezja wyglądałaby zupełnie inaczej.

Three Poems z 1972 roku i A Wave z 1984 roku należą do najwybitniejszych poematów drugiej połowy XX wieku. Jednocześnie te cztery utwory stanowią niejako kwintesencję tego niemożliwego do zastąpienia poetyckiego głosu, idiomu życia nacierającego ze wszech stron, jakim w poezji tak doskonale szafuje autor Innych Tradycji. Przekład Sosnowskiego ocala to, co można już doświadczyć w pierwszych zdaniach “Nowego ducha” będącego pierwszą częścią cyklu Trzy Poematy.