Wiersze zmarłego w 1991 roku pisarza odwołują się do tradycji, wierzeń wręcz pogańskich, dzieciństwa, snu, przesycone są prostotą wielkich ludzi. Warto zanurzyć się do świata, w którym „Borowikami pachnie noc/ litanią zdrowia i pacierzem”. Psalmy i inne wiersze są pełne ożywczej mądrości.

W psalmach Nowaka arkadia przeplata się bez przerwy z ziemskością tworząc w ten sposób pewną specyficzną przestrzeń, w której można wyrazić jakąś prawdę o rzeczywistości, dotknąć jej istoty, a ta nie jest ani tak lekka i piękna jak forma tych wierszy, ani tak zła i pełna brzydoty jak zawarte w nich obrazy.

Najważniejsze, co można powiedzieć o Psalmach i innych wierszach Nowaka, to to, że ich czytelnik nie ma poczucia znalezienia się w muzeum. Osobna, wyjątkowa poetyka Nowaka nie zestarzała się, ani nie straciła mocy; nadal kołysze i niepokoi, nie stępiła się jej ciemna brutalność, nie zbanalizowała się delikatność. Lektura tomu łączy zatem przyjemność przypomnienia z wrażeniem świeżości odkryć.

Zadura w swoim autorskim wyborze zamieścił te wiersze Tadeusza Nowaka, które ceni i lubi, ale nie tylko. Znajdziemy więc tutaj zarówno utwory powszechnie znane, jak i te mniej znane, którym warto przyjrzeć się uważniej dzisiaj, w roku dwudziestej rocznicy śmierci autora A jak królem, a jak katem będziesz.

W antologii znalazły się czterdzieści cztery wiersze Tadeusza Nowaka z tomików: Jasełkowe niebiosa, W jutrzni, Psalmy, Nowe psalmy, Psalmy wszystkie, Pacierze i paciorki, Modły jutrzenne – modły wieczorne. Z nich Zadura stworzył osobną opowieść łączącą poszczególne zbiory, mówiącą o postawie poetyckiej, podejściu do Boga, człowieka, świata.

Wybór utworów dokonany przez Bohdana Zadurę wyjątkowo przypadł mi do gustu; widać w nich najbardziej charakterystyczne cechy twórczości Nowaka: ludowość, baśniowość, rytmiczność. Ludowość u poety nie jest przedstawiona w konwencjonalny sposób, jeśli ktoś szuka sielanek, to ich tutaj nie znajdzie. Motywy wiejskie podszyte są grozą – obserwujemy wieś w brutalnym wydaniu, wraz z zabobonami i surową sprawiedliwością. Fascynująca u Nowaka jest także wieloznaczność, jeden utwór można odczytać na co najmniej kilka sposobów. Niech czytelnicy nie dadzą się zwieść pochodzeniu autora, często trochę zbyt prostym rymom czy dosadnemu słownictwu – jest to twórczość szalenie inteligentna, nawiązująca do wielu zjawisk kulturowych i warto jej poświęcić dłuższą chwilę.