Impro­wi­zo­wa­ne, yas­so­we utwo­ry Kar­bi­do połą­czo­ne z iro­nią i anar­chicz­nym kli­ma­tem Pio­se­nek dla mar­twe­go kogu­ta Andru­cho­wy­cza two­rzą iskrzą­cy się dia­log. Muzy­ka to współ­gra z tek­stem, to z nim kon­tra­stu­je, lub też toczy się nie­ja­ko „obok”. Pły­ta jest efek­tem wspól­ne­go wystę­pu arty­stów pod­czas festi­wa­lu Port Wro­cław 2005.