Tekst Queneau mówi o naturze rzeczy prawdy niełatwe – los jednostki, prędzej czy później, zawsze okazuje się jedynie pozbawionym znaczenia epizodem – także powieściowym. W bezpośredniej, fizycznej konfrontacji człowieka z żywiołami, takimi jak ogień, również artyleryjski, czy obojętne wody morza, jak i siłami znacznie od niego większymi, ostatecznie musi on ulec bezdusznym młynom rzeczywistości, w ten czy inny sposób trafiając pod wirujące koła Historii. (...) Srogą zimę po polsku czyta się świetnie. Zasługa to znakomitej tłumaczki, Hanny Igalson-Tygielskiej, która od lat odtwarza w polszczyźnie światy (nie)możliwe Queneau z godną podziwu precyzją i konsekwencją.

Przy pierwszej lekturze ta spokojna opowieść mnie zachwyciła (...). Przy kolejnych lekturach, za każdym razem, odkrywam jakiś szczegół, na który dotąd nie zwróciłem uwagi. (...) Dla mnie te drobne odkrycia niosą z sobą posmak nieskończoności.