Jak to jest, kie­dy pod­da­jesz się nie­ocze­ki­wa­nym zbie­gom oko­licz­no­ści, pozwa­lasz nieść się falom jak gigan­tycz­na kubo­me­du­za albo opa­lo­ny sur­fer – pyta (a odpo­wie­dzi spraw­dza na sobie) głów­na boha­ter­ka duń­skiej powie­ści, mistrzy­ni pusz­cza­nia kaczek i men­tal­ne­go spor­tu, któ­ry sama okre­śla jako „mini­mal­ny hedo­nizm myśle­nia”. Poetyc­ka, roz­pa­lo­na słoń­cem i wypeł­nia­ją­ca spo­ko­jem opo­wieść o tym, co się dzie­je, gdy wyry­wa­my się z codzien­nych uwi­kłań i mie­lą­cych nas try­bów ruty­ny, kie­dy piesz­czo­cie życia sta­wia­my jedy­nie naj­mniej­szy opór i prze­sta­je­my być zależ­ni od fal innych­niż te, któ­re i tak zawsze mamy w sobie.

Publi­ka­cja powsta­ła dzię­ki wspar­ciu Duń­skiej Fun­da­cji Sztu­ki