Manifestowi wystarczy dziesięć punktów

Cokolwiek nie zrobisz, ktoś polubi, ktoś skrytykuje, a potem oboje zapomną.

Adam Kaczanowski

1. Żeby zacząć pisać, potrzebujesz: wtorku lub czwartku, lub piątku, lub soboty; dzbanka zaparzonych ziół — najlepiej mieszanki melisy, mięty i rumianku; playlisty na Spotify „Chilled Jazz”, opcjonalnie „Best Classical Music”; kawałka pizzy – może być z wczoraj; biurka i łóżka – przy biurku piszesz, na łóżku wymyślasz; pledu Polarvide z Ikei za 17,99; okna do patrzenia, jak ludzie chodzą po ulicy.

2. Poczekaj na bliżej niesprecyzowane wrażenie, że coś się już zebrało i za chwilę się przeleje. Pisz do momentu, aż poziom wody opadnie. Kiedy to się stanie, od razu odejdź od biurka i połóż się na wznak na łóżku. Leż spokojnie. Popraw poduszkę. Poczekaj, aż się znowu zbierze. Wtedy usiądź przy biurku. Pisz do wyczerpania. Połóż się. Powtarzaj cykl tak długo, dopóki nie wyciśniesz do ostatniej kropli, do zgniecionej połówki cytryny. Kiedy poczujesz piasek w ustach, natychmiast przestań.

3. Długo zastanawiaj się, czy promienie słońca kładą się, czy padają, dlaczego słońce ma kolor, ale promienie słońca już nie, a także, czy gdyby dało się ich dotknąć, to okazałyby się miękkie, czy twarde. Sprawdź Facebooka. Dojdź do wniosku, że nikt nie chce czytać o promieniach słońca.

4. Zrobiłaś podstawowy błąd — sprawdziłaś Facebooka. Teraz za karę długo zastanawiaj się, czy potrzebna jest ci torebka za 469 zł. Obejrzyj wszystkie modele, w końcu wybierz tę, którą chcesz kupić. Zamknij kartę przeglądarki, bo 469 zł to właściwe 500 zł, a 500 zł to pół tysiąca złotych i jak tak na to spojrzeć, to zdrowo cię pojebało.

5. Wpłać 500 zł na kotki.

6. Przeczytaj, co napisałaś.

7. Zobacz, że już po 16:00, a to oznacza, że zaraz zaczną zamykać stoiska na bazarze. Idź na bazar. Wymacaj optymalne awokado. Gdy nikt nie patrzy, powąchaj korzeń pietruszki. Poproś o kilogram lorda, chociaż na słowie „lord” język zawsze ci się potyka, ale to przecież najsmaczniejsze ziemniaki. Poproś o puszkę ciecierzycy, tylko wcześniej przeczytaj skład. Zatrzymaj się przy stoisku z jajkami i gap się na nie, aż zapamiętasz każdy niuans ich kolorów. Pogłaszcz kiwi. Idź do domu. Wróć się po chleb.

8. Zapytaj Adama na messengerze, czy odnośnie tego manifestu dla Biura Literackiego miałby jakąś radę, bo nie wiesz za co chwycić, bo kilka razy zaczynałaś i wszystko wydaje ci się pretensjonalne.

9. Zapytaj, czy możesz użyć jego rady jako motta do manifestu.

10. Uciesz się, że to już punkt dziesiąty, a wedle twojej wiedzy manifestowi wystarczy dziesięć punktów. Taki dekalog na przykład.