dla moich dziewczyn

apostazja w weekend

ekskomunika jednego dnia – komu grozi, jakie ma
konsekwencje, kto to może zdjąć – rozumiesz? poważne
pytania, osiemdziesiąt tysięcy czterysta wyników

ale „jak usunąć ciążę” zapytań jest więcej

ona spała z księdzem, a była jeszcze dzieckiem
gdyby to przeszła lepiej, teraz by niosła ciężkie słowa
na transparencie

on woli wódeczkę, książkę i podrywać miejscową poetkę

ja architekturę, niektóre pieśni, na pewno malarstwo
i jebać to – wychodzę na miasto; bo nie godzi się
stać tak: zróbmy głośny szanson
z całej pizdy w klakson

nie dajmy im zasnąć

kontrabanda

pół roku na walizkach, największą jestem ja: para uchodźców
pośród morza gdzie budzą się mgły i krzyk fal – skrzydła
biją granicę wody, wodę granicy której nie widać; tam skąd
płyniemy każdy ma w środku ślady kolczastego drutu

czy są moje: biodra, plecy i usta, zagryzione pięści – ciało
przestawione na czekanie, koszyk wepchnięty w sitowie
kołysze się i wraca, na brzegu stoi człowiek
jego oko na uwięzi kosza, butelka wódki przy łóżku
aby zatopić strach przed zatonięciem

są miejsca, w których ktoś czeka ale nikt nie przyjdzie, a ty śnisz
o tym, jak obce jest ciało, które kochali inni, to rosnące ciało
bólu, jego puste wersy i nieme godziny, które tkwią w powietrzu

jak finałowe ujęcie lotu pocisku; rozciągnięty do przesady
huk i strach – praca zapadni – ruch kopniętego krzesła – gwóźdź
wbijany w puls – zapach potu – płytki oddech – świst w rurach

po ciemku liczę kręgi, krążę dłonią po kuli