Hamlet nasz współczesny
Tadeusz Pióro
Strona cyklu
Cykl na nowo
Tadeusz Pióro
Urodzony 15 marca 1960 roku w Warszawie. Poeta, tłumacz, felietonista. W roku 1993 obronił doktorat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (o twórczości Jamesa Joyce'a i Ezry Pounda). Do roku 1997 wykładał na Southern Methodist University w Dallas, obecnie adiunkt anglistyki w Instytucie Anglistyki. W latach 2000-2005 felietonista kulinarny „Przekroju”, oraz miesięcznika „Pani” (w latach 2005-2013). Redaktor naczelny „Dwukropka” (2002-2003). Mieszka w Warszawie.
Poniższy tekst jest bardzo swobodnym przekładem A Skinhead Hamlet Richarda Curtisa, „telegraficznej” wersji Hamleta z 1981 roku, napisanej gwarą angielskich skinów, opartą głównie na wulgaryzmach. Mój przekład nie ogranicza się do języka konkretnej subkultury, raczej jest zlepkiem wulgaryzmów, które od lat słyszę z ust polityków, biznesmenów, literatów, policjantów, jak również kiboli i innych lumpów. Zamiarem Curtisa – który z zawodu jest scenarzystą, autorem scenariuszy filmów takich, jak Cztery wesela i pogrzeb czy Dziennik Bridget Jones – było stworzenie satyrycznego komentarza do nowego przekładu Biblii (The New English Bible), który pozbawił Pismo Święte wszelkich walorów literackich; T.S.Eliot nazwał go „zdumiewającym połączeniem wulgarności, trywialności i pedanterii”. Bogata metaforyka i paradoksy obecne w Biblii są konieczne do zachowania aury tajemniczości towarzyszącej sacrum, nowy jej przekład jest więc swoistą desakralizacją. Tym tropem poszedł Curtis, którego przeróbka najsłynniejszego dzieła w historii literatury angielskiej również w pewien sposób je desakralizuje. Jest ona zarazem świetnym przykładem przekładu transleksykalnego, czyli takiego, który polega na zmianie językowego rejestru tekstu poddawanemu obróbce. Najsłynniejszym zbiorem takich przekładów są Ćwiczenia stylistyczne Raymonda Queneau.
W moim „przekładzie” A Skinhead Hamlet zachowałem cztery kwestie, które Curtis przytacza z oryginału, czyli Hamleta Szekspira, ja zaś z polskiego przekładu Hamleta Macieja Słomczyńskiego. Są to:
Akt II, scena 1: kwestia Ofelii;
Akt III, scena 1: kwestia Pierwszego Aktora;
Akt IV, scena 2: kwestia Gertrudy („Jest pewna wierzba nad strumieniem”);
Akt V: ostatnia kwestia Hamleta, atoli bez wulgaryzmu obecnego u Curtisa i w moim przekładzie.
Akt I
Scena I
Mury Elsynoru. Wchodzi HAMLET, za nim DUCH.
DUCH
Ty, kurwa!
HAMLET
Czego?
DUCH
Zajebali mie!
HAMLET
O ja pierdolę!
Scena II
Sala tronowa. Wchodzą KLAUDIUSZ, GERTRUDA, HAMLET i DWÓR.
KLAUDIUSZ
Ty, Hamlet, weź ty się kurwa opanuj!
HAMLET
A idź w pizdu!
[Wychodzą KLAUDIUSZ, GERTRUDA i DWÓR]
HAMLET (sam)
Mogli, kurwa, troszkę odczekać.
[Wchodzi HORATIO]
HORATIO
Ty, kurwa, siema!
HAMLET
Noooo, kurwa, kopę lat!
Scena III
Sypialnia Ofelii. Wchodzą OFELIA i LAERTES.
LAERTES
Spierdalam stąd. Uważaj, żeby cię Hamlet nie puknął jak mnie nie będzie.
OFELIA
A takiego chuja jak mu dam!
[Wychodzą]
Scena IV
Mury zamku. Wchodzą HORATIO, HAMLET i DUCH.
DUCH
Ty, kurwa, weź się do roboty!
HAMLET
To kto cię zajebał?
DUCH
Ten skurwiel Klaudiusz. Wlał mi kurwa truciznę do ucha.
HAMLET
O ja pierdolę!
[Wychodzą]
Akt II
Scena I
Korytarz w zamku. Wchodzi HAMLET, czyta. Wchodzi POLONIUSZ.
POLONIUSZ
Ty, kurwa!
HAMLET
Spierdalaj, dziadek!
[Wychodzi POLONIUSZ. Wchodzą ROSENCRANTZ i GUILDERSTERN]
ROSENCRANTZ i GUILDERSTERN
Ty, kurwa, siemanko!
HAMLET
A idźta w pizdu, jeden z drugim!
[Wychodzą ROSENCRANTZ i GUILDERSTERN]
HAMLET (sam)
Zajebać czy zajebanym być.
[Wchodzi OFELIA]
OFELIA
Mój panie!
HAMLET
Spierdalaj do klasztoru!
[Wychodzą w przeciwne strony]
Akt III
Scena I
Sala tronowa. Wchodzą AKTORZY i DWÓR.
PIERWSZY AKTOR
Trzydzieści razy Febus obiegł…
KLAUDIUSZ
Takiego chuja będę to gówno oglądał.
[Wychodzi]
Scena II
Sypialnia Gertrudy. Wchodzą HAMLET i GERTRUDA.
HAMLET
Ty, kurwa, zdziro jedna!
GERTRUDA
Uważaj, gnojku, co kurwa mówisz!
POLONIUSZ (zza kotary)
Dokładnie!
HAMLET
A to kurwa kto? (Przebija mieczem POLONIUSZA przez kotarę)
POLONIUSZ
O ja pierdolę!
HAMLET
Chuj by zajebał, myślałem, że to ten drugi cwel.
[Wychodzi]
Akt IV
Scena I
Komnata w zamku.
KLAUDIUSZ
To wypierdalaj do Anglii!
HAMLET
No i chuj, kurwa, wypierdalam.
Scena II
Sala tronowa. OFELIA, GERTRUDA i KLAUDIUSZ.
OFELIA
Masz, kurwa, się ponapawaj. Wręcza GERTRUDZIE rozmaryn i wychodzi.
KLAUDIUSZ
Odjebało jej, czy co?
GERTRUDA (Patrząc przez okno)
Jest pewna wierzba nad strumykiem.
KLAUDIUSZ
Co ty, kurwa, pierdolisz?
GERTRUDA
Ofelia wzięła i się kurwa utopiła!
KLAUDIUSZ
Ja pierdolę! To się dopiero Laertes wkurwi!
[Wychodzą]
Scena III
Korytarz.
LAERTES (sam)
Zajebię ich wszystkich. Wchodzi KLAUDIUSZ.
KLAUDIUSZ
Słuchaj, kurwa, to nie ja. To ten Hamlet w dupę jebany.
LAERTES
A chuj by go zajebał.
AKT V
Scena I
Sypialnia Hamleta. Siedzą HAMLET i HORATIO.
HAMLET
Coś tak kurwa czuję, że mnie zajebią i wiesz co, kurwa, chuj mnie to obchodzi!
[Wychodzą]
Scena II
Wchodzą HAMLET, LAERTES, DWÓR, GERTRUDA i KLAUDIUSZ.
LAERTES
Ty, kurwa, cwelu jeden, solo!
HAMLET
No to dawaj, kurwa, i chuj ci między oczy!
[Walczą i obaj zostają zatruci trucizną na ostrzach]
LAERTES
O ja pierdolę!
[Królowa pije]
HAMLET
O ja pierdolę!
GERTRUDA
Coś kurwa dziwne to wino!
KLAUDIUSZ
Puchary ci się popierdoliły, głupia cipo!
HAMLET [Wlewając truciznę KLAUDIUSZOWI do gardła]
Teraz sraj chujowi na chuj, chuju jeden!
KLAUDIUSZ
Zajebał mnie na amen!
LAERTES
Ty, kurwa, bez urazy. Co?
HAMLET
No. [LAERTES umiera]
HAMLET
Ty, kurwa, Horatio!
HORATIO
Czego?
HAMLET
Zajebali mnie. Reszta jest, kurwa, milczeniem. [HAMLET umiera]
HORATIO
Kurwa, to nie był jakiś byle frajer, kumacie? [Wchodzi FORTYNBRAS]
FORTYNBRAS
Co tu się, kurwa, dzieje?
HORATIO
Rozpierducha jak sto skurwysynów, nie widać?
FORTYNBRAS
Bez jaj, ślepy nie jestem. Zajebali Hamleta.
HORATIO
No.
FORTYNBRAS
Szkoda, kurwa, koleś był w porzo.
HORATIO
Aż za bardzo.
FORTYNBRAS
To chuj z tą imprezą, spierdalamy.
[Wychodzą. Słychać wrzawę]