Przy lekturze towarzyszyło mi odczucie braku. Na przykład: braku rozmachu, braku szerszej perspektywy, jakiegoś wielookiego spojrzenia narracyjnego. Było to odczucie dość paradoksalne, bo z drugiej strony wydawało mi się, że czegoś jest w nadmiarze, za dużo drobiazgów, nieistotnych szczegółów, w których nie mogłem dopatrzyć się symbolicznego wymiaru. Krótko mówiąc, moje tradycyjne potrzeby czytelnicze zderzyły się z czymś niekonwencjonalnym, zaskakującym, odmiennym.