Nagra­dza­na, tłu­ma­czo­na na wie­le języ­ków i wysta­wia­na w teatrach książ­ka Rume­ny Buža­ro­vskiej – pisar­ki mace­doń­skiej uzna­nej za jeden z naj­cie­kaw­szych gło­sów pro­za­tor­skich w Euro­pie. Na zbiór skła­da się jede­na­ście opo­wia­dań uka­zu­ją­cych pery­pe­tie rodzin­ne­go (mał­żeń­skie­go) życia. Choć w książ­ce nie bra­ku­je czu­ło­ści oka­zy­wa­nej boha­te­rom i zro­zu­mie­nia dla ich moty­wa­cji, to domi­nu­je w niej prze­ko­na­nie o ciem­nej stro­nie ludzi, któ­rzy są ste­ro­wa­ni przez geny, mrocz­ne popę­dy, nawy­ki oraz ste­reo­ty­py. Męż­czyzn autor­ka przed­sta­wia jako ego­cen­trycz­nych despo­tów, któ­rzy nie pozna­li innych wzor­ców życia niż patriar­chal­ne. Kobie­ty są nie­wie­le lep­sze – dziel­nie wal­czą o wła­sny głos, ale bywa­ją próż­ne, zakła­ma­ne, pod­stęp­ne, w osta­tecz­no­ści goto­we nawet zabić.