ruń (2)

ozime

wieczorami nic tylko zbierać talerze
miejsca po nich jak zgaszone światło

co to za tarcia że aż łuszczą się ptaki
mechaci widok na niebo?

suchy prowiant tłoczy się w szafkach
ale na wycieczkach jedzenie to za dużo: w ostrolistnej grupie
wolisz to przeczekać

lewą ręką badasz łyse placki na głowie – pochodzisz
właśnie stamtąd

czy pani się zgłasza? nie, tylko dotykam czaszkę

obrastasz młodymi
wsiąkasz w stosy ziaren

fotopułapka

zrywano wiśnie czy wycinano migdałki? kiedy domykasz oczy
pamiętasz jeszcze mniej choć przez drzwi lepiej słyszysz
mokre odgłosy współlokatorek

widzisz tylko czerwień mięśni miąższu
komora nasienna jest pusta

przy łóżku drylownica: pestki wydłubujesz aż zobaczysz siostrę
gdy po ciemku
zdrapywała zębami albedo

czy kadr z fotopułapki to prawda? pośród szarych liści
lis świeci oczami i ostrożnie przechodzi po zwalonym drzewie
w stronę podczerwieni
w głąb szkiców pod farbą