Marcin SENDECKI: W

W serii Poezja z nagro­da­mi czas na wyróż­nio­ne w ubie­głym roku Nagro­dą Poetyc­ką im. Wisła­wy Szym­bor­skiej W Mar­ci­na Sen­dec­kie­go.

W serii Poezja z nagro­da­mi czas na wyróż­nio­ne w ubie­głym roku Nagro­dą Poetyc­ką im. Wisła­wy Szym­bor­skiej W Mar­ci­na Sen­dec­kie­go. Tom doce­ni­ła tak­że kapi­tu­ła Nagro­dy „Odry”, sytu­ując książ­kę w szer­szym kon­tek­ście i pod­kre­śla­jąc, że „nale­ży ona do książ­ko­we­go cyklu, któ­ry ukła­da się w bio­gra­ficz­nie i histo­rycz­nie zorien­to­wa­ną, mądrą i emo­cjo­nal­nie anga­żu­ją­cą całość”.

W suge­ru­je sen­sy raczej auto­bio­gra­ficz­ne niż auto­te­ma­tycz­ne. Po wyma­ga­ją­cych nie­zwy­kłe­go sku­pie­nia wier­szach z Przed­mia­ru robót oraz z Lamet, W to książ­ka dają­ca się czy­tać jako poemat auto­bio­gra­ficz­no-auto­te­ma­tycz­ny, roz­bu­do­wa­na ele­gia na śmierć przy­ja­cie­la oraz pró­ba poetyc­kie­go zapi­sa­nia i utrwa­le­nia wspól­nych losów.

Sen­dec­ki, mówiąc dość ogól­nie, mate­rią języ­ko­wą, języ­kiem poetyc­kim oraz spo­so­bem ist­nie­nia wier­sza i jego odnie­sie­nia­mi do rze­czy­wi­sto­ści poza­ję­zy­ko­wej inte­re­su­je się od daw­na. Nie­wy­klu­czo­ne, że cała jego twór­czość, pozor­nie nie­zro­zu­mia­ła, opor­na, her­me­tycz­na, jak sądzą nie­któ­rzy, bie­rze się z chę­ci cią­głe­go prze­su­wa­nia gra­ni­cy i spraw­dza­nia, co i jak da się powie­dzieć.

Mar­cin Sen­dec­ki jest poetą, redak­to­rem i dzien­ni­ka­rzem. W latach 80. i 90. był zwią­za­ny z pismem „bru­Lion”, a następ­nie z tygo­dni­kiem „Prze­krój”. Czte­ro­krot­nie został nomi­no­wa­ny do Wro­cław­skiej Nagro­dy Poetyc­kiej Sile­sius (tomy: Trap w 2009 roku, 22 w 2010, Pół w 2011 i Farsz w 2012). Osta­tecz­nie otrzy­mał Sile­siu­sa trzy lata póź­niej za Przed­miar robót.