Co chciałem powiedzieć

09/09/2025 Szkice

W zbio­rze „Co chcia­łem powie­dzieć” Boh­dan Zadu­ra wcho­dzi w rolę komen­ta­to­ra same­go sie­bie – bły­sko­tli­we­go, iro­nicz­ne­go, czu­łe­go na niu­an­se języ­ka i życia. Zebra­ne w książ­ce auto­ko­men­ta­rze, roz­mo­wy i przy­pi­sy to nie tyl­ko podróż przez kolej­ne tomy oraz wier­sze, lecz tak­że prze­ni­kli­wy por­tret poety, tłu­ma­cza i czy­tel­ni­ka zara­zem. Zadu­ra tro­pi wła­sne nie­po­ro­zu­mie­nia, ujaw­nia aneg­do­ty zza kulis lite­rac­kie­go świa­ta i z humo­rem roz­bra­ja powa­gę kry­ty­ki. To książ­ka dla tych, któ­rzy pyta­ją: „Co poeta miał na myśli?” – i dla tych, któ­rzy wie­dzą, że to pyta­nie nie ma jed­nej odpo­wie­dzi.

Wydawca
Biuro Literackie
Miejsce
Kołobrzeg
Wydanie
Pierwsze
Data wydania
09/09/2025
Kategoria
Eseje
Seria
Szkice
Ilość stron
324
Format
168 x 210 mm
Oprawa
miękka
Projekt okładki
Julia Koźmin
Projekt opracowania graficznego
Artur Burszta
ISBN
978-83-68310-29-0
spis treści

I. Autokomentarze
Och, tak Och, nie
Pisać sprostowanie?
Przypisy
Na wszelki wypadek
Dedykowane post factum
Ius primae noctis
„Zmartwychwstanie ptaszka”
„Hotel Ukraina”
Who is Who
Sekcja zabójstw pracuje bez chwili wytchnienia
Spis rzeczywistości
Od Andruchowycza do Żadana
Wszystko w jednym miejscu
II. „Jeszcze Polska ne sginela!”
Historia kilku przekładów w kilkudziesięciu mailach czterech
osób w trzech językach utrwalona
III. Rozmowy i ankiety
Łbem o bruk
Demokracja nie sprawdza się w kulturze,
czyli 44 zlokalizowanych czytelników
Nieustający kłopot
Lata niespokojnego słońca
Książki mogą boleć i denerwować
Żeby ktoś coś z nich miał
Z cudzych błędów językowych robić wiersz?
Mam to szczęście, że już nic nie muszę
Osiem pytań Beliny udających siedem
Logika snu wymusza większą precyzję
Wcześniej uchodziłem za łamagę
Żeby uważnie przeczytać to, co w obcym języku mi się spodobało
Tylko nie mów, że była bez
Zamiast na filozofię trzeba mi się było wybrać na hungarystykę
Kto ma wisieć, nie utonie
Prawda w poezji nie ma znaczenia. Klasyk polskiej poezji – o życiu,
śmierci, poezji i strasznych psach
O pamięci
Hej, kolego, więcej życia
Kraj nieograniczonych możliwości
Wolałbym, żeby moje wiersze się starzały
Rozmowa o polskiej mowie
Głos wolny wolność ubezpieczający
Nie uciekam od rzeczywistości, staram się ją widzieć jasno,
choć trudno, żeby w zachwyceniu
Inne, a trochę podobne
Jak w chorobę
Wojna zmienia wszystko
Z tej mojej bezsilności
Osiem lat poprzednich rządów utwierdziło mnie w tym,
że jestem patriotą
Myśleć kilka razy w życiu zapewne mi się zdarzyło
To niesprawiedliwe, że ja się starzeję szybciej
niż wiele moich wierszy
Indeks tytułowy
Indeks osób

Inne książki autora

Teksty i materiały o książce w biBLiotece