Wbrew sobie

13/09/2012 wywiady

Pierwszy książkowy zbiór wywiadów prasowych Tadeusza Różewicza i publikowanych jego rozmów z przyjaciółmi to wielowymiarowa kartoteka autoświadomości pisarza, “model do składania” bardziej spójnego obrazu jego twórczości i postawy życiowej. To również dowód jego rzeczowości i poczucia odpowiedzialności za słowo. Tom kończy pięć rozmów Tadeusza Różewicza z Czesławem Miłoszem, animowanych przez Renatę Gorczyńską.

Wydawca
Biuro Literackie
Miejsce
Wrocław
Wydanie
1
Data wydania
2011-11-24
Gatunek
Wywiady
Seria
Rozmowy
Ilość stron
480
Format
168 x 220 mm
Oprawa
miękka
Papier
Munken Print Cream 1,5 80g
Projekt okładki
Artur Burszta
Projekt opracowania graficznego
Artur Burszta
ISBN
978-83-62006-91-5
spis treści

U Tadeusza Różewicza
(Aleksander Widera)

 

Rozmowa z Tadeuszem Różewiczem
(Jerzy Jankowski)

 

Rozmowy z pisarzami
(Włodzimierz Maciąg)

 

Tadeusz Różewicz o poezji
(Monika Beyer, Ewa Wiśniewska)

 

Dużo czystego powietrza
(Krystyna Nastulanka)

 

Tak i Nie
(Witold Zalewski)

 

Poezja, dramat, film. Tadeusz Różewicz o swojej twórczości
(a.r.)

 

Wywiad z Tadeuszem Różewiczem
(Stefan Połom)

 

Rozmowy o dramacie. Wokół dramaturgii otwartej
(Konstanty Puzyna)

 

Kronika literacka i wydawnicza
(Andrzej Szymura)

 

Po powrocie ze Sztokholmu
(Andrzej Szymura)

 

Życie w zwyczajnych dekoracjach
(Lidia Filipska-Wrzosek, Zygmunt Trziszka)

 

Nie toczę sporu z rzeczywistością
(Halina Murza-Stankiewicz)

 

Wrocławscy laureaci
(Alina Sachanbińska)

 

Koniec i początek
(Konstanty Puzyna)

 

O poezji, teatrze i krytyce z Tadeuszem Różewiczem
(Beata Sowińska)

 

Kryzys sztuki to pojęcie wymyślone
(Kira Gałczyńska)

 

Tadeusz Różewicz w rozmowie z Adamem Czerniawskim
(Adam Czerniawski)

 

Na temat i nie na temat. Z Tadeuszem Różewiczem
z okazji premiery Białego małżeństwa w Sztokholmie
(Józef Kelera)

 

Tramwajem-wierszem do parku-wiersza
(Teresa Krzemień)

 

Kto jest ten dziwny nieznajomy?
(Lidia Zawistowska)

 

Nie męczcie dzieci w teatrze i w życiu – apeluje Tadeusz Różewicz
(Maria Dębicz)

 

Nagrody dawałbym tylko ludziom bardzo młodym
(Franciszek Malinowski)

 

O twórczości, krytyce i nieporozumieniach
(Beata Sowińska)

 

Poeta to tajemnica
(Małgorzata Safuta)

 

Poezja – forma milczenia
(Branko Cvetkovski)

 

Od tego się zaczyna…
(Marc Robinson)

 

Surrealistyczna historia
(Adam Czerniawski)

 

O implozji poezji
(Adam Czerniawski)

 

Kronika literacka, naukowa i wydawnicza

 

Jestem tu, pod ręką
(Urszula Biełous)

 

Ufajcie obcemu przechodniowi
(Richard Chetwynd)

 

Uniknąć szufladkowania poezji
(Elżbieta Królikowska-Avis)

 

Co się dzieje w Pułapce?
(Maria Dębicz)

 

Goście Starego Teatru. Spotkanie czwarte –
z Tadeuszem Różewiczem rozmawia Jerzy Jarocki
(Jerzy Jarocki)

 

„nie chcę nie dbam żartuję…”
(Richard Sokoloski)

 

Nie udziwniajmy poezji!
(Tomasz Zapert)

 

Zgubiony klucz
(Maria Dębicz)

 

Trzeba odwagi
(Dobrochna Ratajczakowa)

 

Torturmistrz albo reżyser-kwiat
(Jan Różewicz)

 

Życie w starych i nowych dekoracjach
(Robert Jarocki)

 

O modzie na Norwida i innych modach
(Mieczysław Orski)

 

Wiersze bez słów
(Anna Żebrowska)

 

Poeta po końcu świata
(Stanisław Bereś i Joanna Kiernicka)

 

Z Tadeuszem Różewiczem nie tylko o Norwidzie
(Krzysztof Lisowski)

 

Chciałbym się jeszcze śmiać…
(Ewa Likowska)

 

Jak powstał „nożyk profesora”
(Andrzej Sapija, Tadeusz Różewicz [oprac.])

 

Historia jednego wiersza
(Maria Dębicz [oprac.])

 

Poeta zapozna Targeta
(Anna Żebrowska)

 

Poeta ze Złotym Berłem
(Jacek Cieślak)

 

Piękno jest okrutne…
(Krystyna Czerni)

 

Zostawmy ludziom możliwość milczenia
(Aleksandra Koryzma)

 

Dialogi poetów: Czesław Miłosz i Tadeusz Różewicz
(Renata Gorczyńska)

 

Wykaz pierwodruków
Indeks osób

opinie o książce

W całym zbiorze jednak, wbrew Różewicza niechęci do wywiadów, znajdziemy sporo wątków ciekawych. Bohater potrzebował po prostu odpowiedniego partnera. Te najlepsze rozmowy to nie są już wywiady – Różewicz często zadaje pytania – to są wspólne poszukiwania.

Justyna Sobolewska

„Każde z pytań, pogłębione i rozwinięte przeze mnie, mogłoby się stać materiałem na książkę od stu do sześciuset stron. I to właśnie jest obezwładniające”. W ten sposób Tadeusz Różewicz uzasadniał swoją legendarną już niechęć do udzielania wywiadów. Aż dziw więc bierze, że z opublikowanych rozmów z nim uskładała się całkiem pokaźnych rozmiarów książka Wbrew sobie. Mało tu Różewicza prywatnego, dominują kwestie artystyczne. Zwieńczeniem książki są rozmowy z Czesławem Miłoszem, przez kilkadziesiąt lat głównym kontrkandydatem do roli króla polskiej poezji.

Juliusz Kurkiewicz

Rozmowy zebrane z półwiecza, częściej z przyjaciółmi niż dziennikarzami. Nie ma wszystkiego, czego chcielibyśmy się dowiedzieć, ale fragment Różewicza wart o wiele więcej niż hektolitry wodolejstwa. Koniecznie.

Donata Subbotko

Wbrew sobie czyta się rewelacyjnie, bo poznajemy różne twarze poety: niezwykle inteligentnego ironisty, sceptyka, człowieka obdarzonego fantastycznym humorem i rzucającego cięte riposty.

Jacek Hnidiuk

Wbrew sobie. Rozmowy z Tadeuszem Różewiczem czytać można jak autobiografię intelektualną poety.

"Przegląd Polityczny"

(…) można z tej książki dowiedzieć się tak wiele o warsztacie Różewicza, tak wiele o jego podejściu do literatury, teatru, sztuki – że nie sposób tego przecenić.

Karol Płatek

inne książki autora