Książka Kinsky w przekładzie Sławy Lisieckiej

Biuro Literackie przygotowuje nominowaną do prestiżowej nagrody Deutscher Buchpreis powieść Nad rzeką autorstwa Esther Kinsky – pisarki, poetki oraz tłumaczki z języka polskiego, rosyjskiego i angielskiego. Wobec odmowy ministerialnej dotacji dla tej książki, publikacja stoi jednak pod znakiem zapytania

Biuro Literackie przygotowuje nominowaną do prestiżowej nagrody Deutscher Buchpreis powieść Nad rzeką autorstwa Esther Kinsky – pisarki, poetki oraz tłumaczki z języka polskiego, rosyjskiego i angielskiego. Wobec odmowy ministerialnej dotacji dla tej książki, publikacja stoi jednak pod znakiem zapytania. To pierwsza propozycja książkowa Kinsky zaprezentowana polskiemu czytelnikowi i kolejna pozycja Biura z cyklu “Proza z Europy”.

Na polskim gruncie Eshter Kinsky do tej pory była znana przede wszystkim z pasji do literatury polskiej. Na język niemiecki autorka Nad rzeką tłumaczyła takich wybitnych twórców jak Miron Białoszewski, Ryszard Krynicki, Magdalena Tulli czy Olga Tokarczuk. Za przekład powieści Dom dzienny, dom nocny została w 2002 roku wespół z polską pisarką uhonorowana prestiżową nagrodą Brücke Berlin 2002.

Pytana niegdyś o swoją fascynację polską oraz – szerzej – wschodnioeuropejską literaturą Esther Kinsky odpowiedziała: “Kiedyś, jeszcze w szkole, wpadła mi w ręce książka Brunona Schulza Sklepy cynamonowe. Przeczytałam ją jednym tchem i odtąd istniał dla mnie tylko taki świat”. Echo tych literackich inspiracji da się wyczuć również w jej własnej twórczości prozatorskiej i poetyckiej, w której drąży meandry zbiorowych oraz indywidualnych tożsamości.

Wydana w 2014 roku książka Nad rzeką jest najważniejszą książką Esther Kinsky. To subtelny, poetycki zapis wędrówki wzdłuż brytyjskiej rzeki Lea, przypominający – z jednej strony –wyrafinowane konstrukcje językowe Herty Müller, z drugiej natomiast urzekający melancholijnym nastrojem spod znaku W.G. Sebalda. W swojej powieści autorka koncentruje się na rzeczach i zjawiskach narażonych na rozpad, opisuje to, co nieuchwytne.

Poprzez rezygnację z dialogów i szerokiego planu fabularnego Kinsky zwraca się w stronę prywatnych, wyciszonych, ale też uniwersalnych refleksji, sugerując przy tym, że literatura – jako medium pamięci – może stać się swego rodzaju kluczem do nieśmiertelności. Jej opisy, chociaż precyzyjne, nie tracą nic z lirycznego polotu. To osobliwe balansowanie na krawędzi różnych rejestrów sprawia, że Nad rzeką jest pozycją wyjątkową i wartą uwagi.