Doskonale funkcjonujący węzeł komunikacyjny

Zoran Pilić bada granice, do których może dojść opowiadanie – nie poprzez eksperyment czy postmodernistyczną brawurę, a pracą w materii samej narracji, będącej ostatecznie jedynym miarodajnym kryterium jakości prozy. Tak, ten autor potrafi opowiadać jak mało kto.

Đorđe Krajišnik

Kiedy na początku lat osiemdziesiątych teoretyczka literatury Linda Hutcheon, mówiąc o postmodernistycznej prozie, ukuła termin narracji narcystycznej, miała na myśli teksty literackie, które świadomie problematyzują fikcyjność świata przedstawionego. Pilić podobnie: klasyczne mimesis wzbogaca o perspektywę metaliteracką, dzięki czemu jego narrację możemy nazwać narcystyczną właśnie w tym pozytywnym znaczeniu.

Dynamiczna, złożona, wyposażona w bogaty inwentarz klasycznych i  popkulturowych, a także literackich i filmowych referencji twórczość Zoran Pilicia nawiązuje dialog zarówno z tradycją prozy werystycznej, jak również z całym korpusem tekstów współczesnych, których tematyka skupia się wokół samego procesu pisania oraz sensu fikcji literackiej w czasach wirtualnej reprodukcji.

Anera Ryznar

Nowe opowiadania Pilicia to bez wątpienia jedna z najbardziej udanych prób prozatorskich na chorwackiej scenie literackiej ostatnich lat. Autor wraca do tego, od czego wyszedł – do błyskotliwych, doskonałych z punktu widzenia formy opowiadań, które przykuwają uwagę czytelnika nie tylko interesującymi (i zawsze będącymi trochę off) fabułami oraz co najmniej osobliwymi bohaterami, lecz także talentem autora do splatania komizmu z tragizmem w znakomicie funkcjonujący węzeł komunikacyjny.

Jagna Pogačnik

Dzięki wieloznacznym zakończeniom, z których jednak da się wyłuskać puentę, opowiadania Zorana Pilicia – często groteskowo wyolbrzymione i zabawne – zawierają mnogość motywów, świadczących o wrażliwości narratora na kwestie egzystencjalne. Bohaterowie wciąż na coś czekają, marzą, boją się, wydają się zagubieni, jakby przeoczyli ten moment w życiu, kiedy trzeba było wyciągnąć wnioski, postawić kropkę nad i albo raz jeszcze zakręcić kołem fortuny, i teraz stoją wobec losu niepewni, ale dzięki temu też nieprzeciętni i nader interesujący.

Jagna Pogačnik

(przełożył Miłosz Waligórski)

Projekt Nowe głosy z Europy realizowany przez Biuro Literackie wraz z międzynarodowymi instytucjami literackimi działającymi w ramach platformy Literary Europe Live i finansowany z unijnego programu Kreatywna Europa.