Złodziej serc i snów

Tadeusza Pióry wiersze zebrane, czyli poetycki rachunek sumienia. Warto czytać O dwa kroki stąd. 1992-2011.

Poezja Pióry należy do niezwykle wymagających, to twórczość erudycyjna i refleksyjna. Nigdy nudna, nęci bowiem czytelnika wdziękiem sennych metafor, a w końcu wynagradza niezapomnianymi paradoksami i poczuciem humoru.

A gdyby tak czytać wiersze Pióry prostolinijnie, potraktować jak rodzaj dziennika, zapis doświadczeń i myśli? Wówczas takie zabiegi poetyckie jak ekscentryczne metafory czy ironiczne podkręcanie słów przestaną wydawać się ciągiem wymyślnych zagadek. Pozwolą na odbiór innych kanałów rzeczywistości, dzięki czemu możemy poznać świat pełniej, w całej jego osobliwości. Otwierając się na meandry wierszy Pióry, odkrywamy nienazwane tereny własnych fantazji. Mało kto potrafi z taką subtelnością ująć niuanse przenikania się fikcji i rzeczywistości czy krótkich spięć między jawą a snem. Piorę zajmuje też opisywanie przewrotności naszych pragnień, na przykład wtedy, gdy podążając za erotycznym instynktem, zostajemy przyłapani przez miłość. Albo wówczas, kiedy udając się na poszukiwanie ekscytujących przygód, już na starcie przegrywamy z wrodzoną skłonnością do melancholii. Poeta przenikliwie analizuje też potrzebę bycia sobą, która zawsze okazuje się grą rozmaitych fikcji i cytatów, umożliwiających nam pokazanie, kim jesteśmy naprawdę. Kiedy więc opowiada o sobie, bezustannie ślizga się między tymi sferami, pozostawiając na lodzie rysy układające się w finezyjne ornamenty ze słów.

Tytuł O dwa kroki stąd nawiązuje do słynnego wiersza “O krok od nich” Franka 0’Hary. Spacerujący po Nowym Jorku poeta opisuje w nim realia, przetykając je jednak skojarzeniami i wspomnieniami. Zapis wydaje się bezpośredni i szczery, lecz puenta przewrotna. Pióro wykonuje za to dwa kroki przed siebie tak, że realność wyłania się dzięki przemierzaniu kolejnych obrazów fantazji. Prowadzi swoją grę lekko i dowcipnie, łobuzersko prowokuje: “zabawmy się jak złodzieje serc” i “zabawmy się jak złodzieje snów”, lecz gra wciąż toczy się o istotną stawkę.