BiuLetyn nr 6/2026: Posłuchaj książek z Biura

Biu­ro Lite­rac­kie posze­rza ofer­tę – obok wydań papie­ro­wych i e‑booków poja­wia­ją się audio­bo­oki. Na począ­tek kobie­ce gło­sy: Justy­na BARGIELSKA czy­ta swój naj­now­szy tom Kubek na tsu­na­mi, Julia SZYCHOWIAK pro­po­nu­je Wyra­zy współ­czu­cia, Anto­ni­na TOSIEK daje peł­ny emo­cji głos swo­im żer­twom, a Zło­dziej­kę matek Mag­da­le­ny GENOW inter­pre­tu­je Zuza Gaiń­ska.

 

Kac­per Bart­czak ode­brał we Wro­cła­wiu Nagro­dę Poetyc­ką Sile­sius 2025 za cało­kształt twór­czo­ści. Poeta, tłu­macz i ese­ista jest zwią­za­ny z Biu­rem Lite­rac­kim od 2009 roku, kie­dy uka­zał się jego zbiór ese­jów Świat nie sca­lo­ny. Jego wła­sna twór­czość łączy reflek­sję filo­zo­ficz­ną z eks­pe­ry­men­tem języ­ko­wym i sta­ła się jed­nym z naj­bar­dziej ory­gi­nal­nych pro­jek­tów poetyc­kich w Pol­sce.

 

Czy poezja ma jesz­cze przy­szłość – i jaką?” – tym pyta­niem zaczy­na swój moc­ny, ana­li­tycz­ny esej w deba­cie „Gra­ni­ce lite­ra­tu­ry” Agniesz­ka WALIGÓRA. To prze­ni­kli­wa dia­gno­za sta­nu pol­skiej poezji i wezwa­nie, by nie oddać jej świa­tu tre­ści jed­no­ra­zo­we­go użyt­ku, z koń­co­wym pyta­niem, czy poezja jest dziś for­mą prze­trwa­nia – czy wciąż polem praw­dzi­we­go eks­pe­ry­men­tu.

 

„Nagro­da – a na pew­no tak main­stre­amo­wa jak Nike – bywa poca­łun­kiem śmier­ci” mówi Jerzy Jar­nie­wicz w bar­dzo oso­bi­stej roz­mo­wie z Artu­rem Bursz­tą, któ­ra odby­wa się kil­ka mie­się­cy po pre­mie­rze książ­ki Trzy kobie­ty. „Gościa, któ­ry ją dostał, nawet jeśli się go czy­ta, już się nie recen­zu­je, nie poświę­ca mu się zawsze defi­cy­to­we­go prze­cież cza­su”.

 

Sło­wo od redak­to­ra w książ­ce to rzad­kość. Artur Bursz­ta na koń­cu Gałąz­ki roz­ma­ry­nu pisze: „Lowell dłu­go była poet­ką odsu­wa­ną – od kano­nu, od roz­mo­wy, od należ­ne­go miej­sca. Mówio­no o niej: ‘boga­ta bostoń­ska dama’, ‘przy­wód­czy­ni ima­gi­stów na wyrost’. A jed­nak to ona nada­ła nowej poezji siłę – zwią­za­ła zachwyt codzien­no­ścią z ryzy­kiem intym­no­ści”.

 

Trac­king prze­sy­łek pole­co­nych Micha­ła JANIKA to jeden z naj­cie­kaw­szych poetyc­kich debiu­tów ostat­nich lat. Joan­na MUELLER w swo­jej lau­da­cji poka­zu­je, jak Janik zamie­nia zwy­kłą prze­sył­kę w poetyc­ką pułap­kę: zamiast łatwe­go odbio­ru ofe­ru­je ryzy­ko otwar­cia, kon­fron­ta­cję z intro­wer­ty­zmem i odwa­gę wycho­dze­nia do ludzi.

Inne wiadomości z kategorii