Marcin MOKRY: żywe linie nowe usta
W Biurze Literackim ukazała się właśnie książka Marcina Mokrego żywe linie nowe usta. Z czyich spękanych ust padają nowe słowa? Kto kreśli żywe linie na zdartej awangardowej mapie? Izolinie wyznaczane przez Marcina Mokrego łączą spuściznę papieża awangardy Tadeusza Peipera oraz – dziedziczącego jego poetycki obłęd – Janusza Zimnego, którym autor tomu opiekował się w rydułtowskim MOPS-ie.
W Biurze Literackim ukazała się właśnie książka Marcina Mokrego „żywe linie nowe usta”. Z czyich spękanych ust padają nowe słowa? Kto kreśli żywe linie na zdartej awangardowej mapie? Izolinie wyznaczane przez Marcina Mokrego łączą spuściznę papieża awangardy Tadeusza Peipera oraz – dziedziczącego jego poetycki obłęd – Janusza Zimnego, którym autor tomu opiekował się w rydułtowskim MOPS-ie. Poeta nie boi się zmąconego autorstwa ani formalnego ryzyka. Wiersze konkretne zderza z konkretem fizjologii, podkręca natężenie znaczeń, spina językowe odległości, odchyla myśl od normy, a metaforycznym przekaźnikom pozwala iskrzyć przez całe stulecie.
Zdaniem Michaliny Kmiecik: „Nie bez powodu Mokry układa tytuł swojej książki z dwóch innych tytułów zaczerpniętych kolejno z poezji oraz eseistyki Tadeusza Peipera. Podobno wciąż żywe linie wierszy awangardowego poety trafiają tu w ‘nowe usta’ współczesnego pisarza, znanego ze słabości do twórczych przekształceń innych tekstów, cytowania rzeczywistości, ‘przeklejania’ cudzych słów w zupełnie nowe konteksty”. „Upominam się o coś. Przyznaję się do kogoś. Podtrzymuję ciągłość czegoś” – mówi o swoim zbiorze Mokry i dodaje: „Awangarda jest w długim trwaniu. Pierwszy numer ‘Zwrotnicy’ ukazał się w 1922 roku, a wielki samotnik z Mokotowa ma niespożyte siły”.
Zasadnicze wątki, wokół których budowany jest poemat, to wykorzenienie, które wymykało się świadomości „Pierwszego Zwrotniczego”, oraz samotność, jakiej doświadcza jednostka oblężona przez większe siły. Na tle współcześnie dominujących języków i strategii poetyckich zastosowane są tutaj innowacyjne środki wyrazu. Poetyka konkretyzmu, lirycznego mockumentu, kolaż, remix, cut-up, fold-in, ale również układ rozkwitający. Każdy wspomniany wyżej środek Marcin Mokry podejmuje krytycznie, eksperymentując i uważnie studiując, aby zobaczyć, jakie są współcześnie możliwe jego rozwinięcia i poetyczne konsekwencje.
Marcin Mokry urodził się w 1980 roku w Gliwicach. Zadebiutował w 2017 roku tomem „czytanie. Pisma”. W 2019 roku wydał nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia poemat „Świergot”, który zdobył także nagrodę w konkursie Polish Graphic Design Awards w kategorii „Beletrystyka, publicystyka, reportaż” (2020). Od 2019 roku realizuje wspólnie z Karoliną Wiśniewską projekt kulturalno-społeczny „Dings”. „żywe linie nowe usta” to druga obok tomu Karoliny Sałdeckiej „Rekuhkara” publikacja wyróżniona w projekcie wydawniczym „Kolejna książka wierszem”. Autor będzie jednym z gości zaplanowanego między 22 a 25 września festiwalu TransPort Literacki 27 w Kołobrzegu.
