Zapowiedź z Biura / Przemysław SUCHANECKI: O

Dwu­dzie­stą czwar­tą tego­rocz­ną pre­mie­rą Biu­ra Lite­rac­kie­go będzie O Prze­my­sła­wa Sucha­nec­kie­go, któ­ry został lau­re­atem tego­rocz­nej edy­cji pro­jek­tu wydaw­ni­cze­go „Dru­ga książ­ka wier­szem” reali­zo­wa­ne­go przy oka­zji festi­wa­lu Sta­cja Lite­ra­tu­ra 26 w Stro­niu Ślą­skim.

Dwu­dzie­stą czwar­tą tego­rocz­ną pre­mie­rą Biu­ra Lite­rac­kie­go będzie O Prze­my­sła­wa Sucha­nec­kie­go, któ­ry został lau­re­atem tego­rocz­nej edy­cji pro­jek­tu wydaw­ni­cze­go „Dru­ga książ­ka wier­szem” reali­zo­wa­ne­go przy oka­zji festi­wa­lu Sta­cja Lite­ra­tu­ra 26 w Stro­niu Ślą­skim. „Trak­tu­je, jest, opo­wia­da. Zro­dzo­na z wewnętrz­nych prze­ta­so­wań i reform. Inna niż poprzed­nia. Bar­dziej roz­cheł­sta­na. Prze­my­sław Sucha­nec­ki o… i wte­dy otwie­rasz książ­kę” – tak reko­men­du­je ją sam autor.

Zda­niem Kac­pra Bart­cza­ka: „Języ­ko­wa wie­lość – czy­li wie­lość świa­ta, obja­wie­nie tegoż, któ­re jed­nak­że nie jest koń­cem, a impe­ra­ty­wem uczest­nic­twa. Wiersz języ­ko­wo-awan­gar­do­wy, któ­ry sam sta­je się śro­do­wi­skiem, świa­do­mo­ścią uwi­kłań. Taki mniej wię­cej kra­jo­braz wita czy­tel­ni­ka tego tomu. Jego utwo­ry uczest­ni­czą w świe­cie pogrą­ża­ją­cym się w roz­kła­dzie, ale jest to roz­kład wdro­żo­ny, pod­pa­try­wa­ny na głę­bo­kich pokła­dach”.

„Kolej­ne sce­ny to ułam­ki pro­ce­dur spo­łecz­nych ukła­dów, w któ­rych roz­pad jest już zako­do­wa­ny. A jed­no­cze­śnie znać tu ruch ku zbu­do­wa­niu swo­jej pamię­ci, wspo­ma­ga­nia wła­sne­go, azy­lu. Wier­sze, któ­re idą tro­pem wie­lo­imien­nej, mię­dzy­na­ro­do­wej awan­gar­dy, z któ­rej lek­cja pły­nie taka, że poezja musi mówić o świe­cie poza pro­stą ideą praw­dy-jako-refe­ren­cji, bo zwy­kła refe­ren­cja to zało­że­nie naiw­ne i zbyt czę­sto już wyko­rzy­sta­ne prze­ciw­ko nam. Śmiesz­ny, sztucz­ny pod­miot, ten, któ­ry wró­cił na opa­rach, żyje w języ­ku i kocha go, nie ufa­jąc mu do koń­ca. Trzy­ma się” – doda­je Bart­czak.

Debiu­tanc­ki tom Sucha­nec­kie­go „Wtra­ce­nie” z 2019 roku nomi­no­wa­ny był do Nagro­dy Lite­rac­kiej Pre­zy­den­ta Mia­sta Bia­łe­go­sto­ku im. W. Kaza­nec­kie­go. „Okre­ślam sobie swo­je wier­sze jako epi­ste­mo­lo­gicz­no-etycz­ne: epi­ste­mo­lo­gicz­ne, bo wyda­je mi się, że zaj­mu­ją się pro­ce­sem postrze­ga­nia, reje­stro­wa­nia zda­rzeń i tego, co się w wyni­ku tej reje­stra­cji dzie­je w postrze­ga­ją­cym; taki dwu­to­ro­wy pro­ces, któ­ry czę­sto prze­bie­ga jed­no­cze­śnie, ale i bar­dzo dziw­nie” – tak o swo­jej pierw­szej książ­ce mówił wów­czas autor.

„Tutaj pytań jest tyle, ile trze­ba. I doty­czą kwe­stii pod­sta­wo­wych” – pisał zaś Karol Mali­szew­ski. „Po rów­no: spo­łecz­nych i meta­fi­zycz­nych. Chwi­la­mi powsta­je wra­że­nie, że samo posta­wie­nie pyta­nia jest wypo­wie­dzią mają­cą cha­rak­ter odpo­wie­dzi, że pyta­nie orga­ni­zu­je i ogra­ni­cza prze­strzeń dal­sze­go zna­cze­nia, narzu­ca­jąc akto­wi komu­ni­ka­cji domi­nu­ją­cy rys”. Jaka będzie dru­ga książ­ka? Prze­ko­na­my się 20 listo­pa­da.