O

Pracuję wyłącznie na jakość śmierci

Pracuję wyłącznie na jakość śmierci
Jesteś ciałem które sunie ku kurzej ślepocie
Przez karbowany pikselowy las
Dlatego zaległaś po tyloma warstwami
Nie da się już ciebie spamiętać
Obudziłem się nad tobą w limbo
Złamała się najgrubsza trzcina w moich dłoniach
Doznałem czegoś co może poczuć tylko ścinane drzewo
Zmielone potem na papier na którym będzie ten wiersz
Wiedział to Witold Wirpsza wiedzieli to inni
Których nazwiska będziecie potem długo wspominać

Młynówka

Młynówka jak salamandry wzdłuż chodników Krowodrzy
wpija się w mięso. Mam za pasem
krzyżówkę ośmiu ulic na planie rozgwiazdy,
a wszyscy będą niesamowicie bogaci i naćpani.
Sklepowa wibracja już mnie nie przekonuje,
szczególnie, że brak mi dwóch zębów mądrości.
Mam pod ramieniem pociąg, który
wisi jałowo, ale się nie spóźnia.

Słoń przeważył. Dyskusja o warunkach toczy się dalej.
Potłuczone zgromadzenie.
Fruwają części naszej reprezentacji.
Podkreślenia są w ludziach,
A stosy książek chcą do mnie mówić.

Topnieje lód.
(Jestem pewien, że da się to spowolnić)
[Jestem pewien, że nie da się z tym nic zrobić]

Pozdrawiam mokrych ludzi przyszłości.
Pozdrawiam wszystkich rozpłatanych ludzi.