Wtracenie [1]

Poranny, wieczorny

Strach oddać ziemi, bo ręka słabnie.
Nikt nie napadnie w osadzeniu strachu,
oberwanie ziemi w uniesieniu strachu.

Przeniesienie na głupich polaczków idących do swoich
mięsnych: kocham was.

Gdy kupujecie

szynki i rolady, chcę poznać wasze imiona i w nich mówić.

Jabłko

Rozumiem cię, ale nie odpowiem.
Mówmy fontannami.

– Have you seen the apple?
– I threw it away.

Pomogę ci znaleźć odpowiedź, ale musisz zapytać
jeszcze pięć razy.

– Have you seen the apple?
– I threw it away.

Wiesz, co powiedziała mi siostra?
Powiedziała, że wybuchną bomby.

– Have you seen the apple?
– I threw it away.

Ile osób jednocześnie fałszuje entuzjazm?
To język socjopatów.

– Have you seen the apple?
– I threw it away.

To za duże spacje między przystankami.
Zrozumiałem, że siedzę w niebieskim uniformie i nie mam nic do powiedzenia.

– Have you seen the apple?
– I threw it away.

Jestem trzaskającą zimą, wiosną, latem i jesienią
tego jeziora.

– Have you seen the apple?
– I threw it away.

– Czy widziałeś jabłko?
– Wyrzuciłem je.