Dorzecze Różewicza

13/09/2012 esej

Bohaterami tomu są Tadeusz Różewicz, jego poezja i 24 poetów, którzy omawiają wybrane przez siebie wiersze autora Niepokoju, określając przez to własne inspiracje i związki z jego twórczością, będącą od ponad 60 lat żywym źródłem niezależnej, odkrywczej sztuki dla kolejnych pokoleń.

zamów książkę

obejrzyj galerię książki

Wydawca

Biuro Literackie

Miejsce

Wrocław

Wydanie

Data wydania

2011-04-04

Gatunek

Esej

Seria

Szkice

Ilość stron

148

Format

168 x 210 mm

Oprawa

miękka

Papier

Munken Print Cream 1,5 90g

Projekt okładki

Eugeniusz Get-Stankiewicz

Projekt opracowania graficznego

Artur Burszta

ISBN

978-83-62006-74-8

spis treści

Wykaz wierszy i komentarzy

Tadeusz Różewicz: jest taki pomnik
Erwin Kruk: Dobre słowo
Ewa Lipska: Do poety T.R
Tadeusz Różewicz: Przyszli żeby zobaczyć poetę.
Wojciech Bonowicz: Wizyta
Tadeusz Różewicz: *** (Czas na mnie)
Przemysław Dakowicz: Z ręką w boku Różewicza.
Wojciech Kass: Zostały dla nas złoża najciemniejsze?
Marcin Sendecki: *** (Wiersz zadedykowany pamięci Konstantego Puzyny…)
Tadeusz Różewicz: bez
Tadeusz Dąbrowski: Pastor Tadeusz
Tadeusz Różewicz: Ocalony
Janusz Drzewucki: O “Ocalonym”
Tadeusz Różewicz: Przesypywanie
Julia Fiedorczuk: O “Przesypywaniu”
Tadeusz Różewicz: Wiersz 51
Jacek Gutorow: Dziewięć wersów Różewicza.
Tadeusz Różewicz: Ashurbanipal killing a wounded lion
Jerzy Jarniewicz: Aszurbanipal, czyli palec na ustach.
Tadeusz Różewicz: Zakatrupiony
Bogusław Kierc: Pisklę
Tadeusz Różewicz: Z życiorysu
Krzysztof Kuczkowski: Różewicz na dobry początek
Tadeusz Różewicz: rozmowa z Przyjacielem
Krzysztof Lisowski: Tadeusza Różewicza pielgrzymowanie do Krakowa
Tadeusz Różewicz: Tego się Kafce nie robi
Zbigniew Machej: List do Tadeusza Różewicza
w sprawie pomnika Franza Kafki w Pradze
Tadeusz Różewicz: Bursztynowy ptaszek
Karol Maliszewski: Ptaszek z czytanki
Tadeusz Różewicz: Wyjście
Piotr Matywiecki: Uparty, uległy
Tadeusz Różewicz: Francis Bacon czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym
Bianka Rolando: Skrzyżowanie
Tadeusz Różewicz: słowa
Andrzej Słomianowski: Zużyte słowa
Tadeusz Różewicz: *** (wicher dobijał się do okien…)
Andrzej Sosnowski: *** (W nocy z 16 na 17 stycznia 1992 roku…).
Tadeusz Różewicz: Oczekują na obcego
Dariusz Sośnicki: Niezbyt ludzkie wychowanie
Tadeusz Różewicz: “Der Tod ist ein Meister aus Deutschland”
Stanisław Stabro: Tadeusz Różewicz – los poety w “czasie marnym” 125
Tadeusz Różewicz: kamień filozoficzny
Leszek Szaruga: Usypianie wiersza
Tadeusz Różewicz: Powrót
Bohdan Zadura: Powrót do Różewicza
Piotr Śliwiński: Mniej sam

opinie o książce

Tom nie jest bezwarunkowym hołdem. Sporo tu sprzeciwów, zastrzeżeń, zdań odrębnych. Na takim tle lepiej wybrzmiewają znakomite, subtelne pomysły interpretacyjne Jacka Gutorowa, który bierze pod lupę Wiersz, by na jego kanwie opowiedzieć o Różewiczowskiej obsesji cielesności i śmierci. Z kolei w szkicu Jerzego Jarniewicza o Ashurbanipal Kipling a wounded lion powraca temat “niewypowiedzianego”, fundamentalne zagadnienie w twórczości Różewicza.

Arkadiusz Wierzba

Nieważne jakkolwiek wnikliwymi czytelnikami byśmy byli, prawda jest taka, że uwielbiamy poznawać opinie niezwykłych twórców na temat literatury; to nas zachwyca, to nam pomaga. Sam pomysł, żeby poeci napisali o najważniejszych dla siebie wierszach Różewicza krótkie komentarze, był świetny, a wykonanie – jest jeszcze lepsze.

Karol Płatek

Różewicza nie da się nie czytać, tak jak nie sposób pomyśleć bez niego o poezji polskiej. Można się z nim nie zgadzać, mieć wątpliwości, nie ufać temu, co mówi wiersz, bo przecież sam nas tego uczył. Miłosz próbował Różewicza zawłaszczyć, chciał go unieszkodliwić, tutaj mamy dialog, który, jak się wydaje, wszystkim wyjść może tylko na dobre.

Kamil Nolbert

Dorzecze Różewicza to “kanoniczne” poetyckie teksty opatrzone stosownymi komentarzami. Współcześni poeci dzielą się swoim doświadczeniem towarzyszącym czytaniu poezji autora Niepokoju, udostępniają fragmenty własnych życiorysów naznaczonych poezją. Czytelnik staje się tu częścią zbiorowości indywiduów. Odczuwa obecność już nie jednego Autora, ale całej chmary poetów. Bonowicz, Dąbrowski, Fiedorczuk, Jarniewicz, Matywiecki, Sosnowski, Zadura i tak dalej… Różne poetyki, różne drogi literackie, różnorodność wiekowa i płciowa – a wszystkich łączy ten “obszar” – dorzecze.

Katarzyna Łupińska