streszczenie pieśni

boisko do rzutu młotem

I
ci nie­sfor­ni tramp­ka­rze poła­ma­li plac! wynaj­mu­ją
miesz­ka­nia, zapusz­cza­ją wło­sy. jutro spod tej tafli

wycią­gnie się cia­ło, cia­ło oczy­wi­ście kogoś nam przy­po­mni,
kogoś, dla kogo war­to prze­żuć sieć, stra­wić sieć, wysrać sieć.

ster­czy­my nad prze­rę­blem roz­cheł­sta­ną krą,
roz­bieg cho­dzi wko­ło, spuchł jak Pla­ton, mru­czy

II
dra­bi­na w próż­ni: sto­pień
po stop­niu, do same­go koń­ca.

drakkar jako pępek

był­bym szkut­ni­kiem, ale nie umiem pły­wać.
nie wybie­ra się bycia szkut­ni­kiem, wybie­ra się

dłu­gość desek. sta­do wybu­cha, król ple­cie z mata
kolej­ną koro­nę. tata prze­glą­da się w czaj­ni­ku,

zado­wo­lo­ny rzu­ca: „zmarszcz­ki są peł­ne,
jesz­cze nas nimi przy­wią­żą, do sie­bie, ple­ca­mi,

zoba­czysz”