Czas wysoce skonwencjonalizowanych kontaktów

Okres ostatnich 10 lat Fortowo-Portowych festiwali to czas wysoce skonwencjonalizowanych kontaktów między artystami a publicznością (spowiedź, warsztaty). Był to powrót do poważnego i sprawdzonego myślenia o poezji czy, szerzej, sztuce.

Obserwacja ta pozwala twierdzić, że warstwa anegdotyczna, czyli tzw. legenda festiwalowa lub apokryf, może być jedynie obiektem domniemań i ryzykownych hipotez. Pamięć ludzka jest zawodna, a bezpośrednie zaangażowanie w życie festiwalowe nie pozwala mi (po prostu nie mogę, Boże Drogi) zobiektywizować faktów, które dla przyszłego funkcjonowania kultury słowa w Polce będą miały prawdopodobnie znaczenie zasadnicze i wiodące. 10 lat zmagań i prób odnowienia oblicza tej ziemi – to dużo i mało. Przed nami jeszcze ogrom pracy, biorąc pod uwagę ekspansję festiwali o proweniencji awangardowej: Spotkania Poetów Wschodu i Zachodu w Krakowie, liczne Slam Poetry oraz Turnieje Jednego Wiersza rozsiane i szalejące po całym kraju – naszym, kochanym kraju – Polsce! Niemniej warto podjąć wyzwanie, w imię utrzymania tradycji przy życiu, a wiersza w pionie. Jak uczył jeden z najwybitniejszych egzegetów, Ojciec Założyciel, Brat Foks: z prawej i z lewej równo i bez zbędnej, postmodernistycznej teorii, proszę Państwa.