Jeśli książka ma opętać

Wskazanie: Radosław KOBIERSKI Lacrimosa

Jeśli książka ma opętać i zostać, należy ją przeczytać jednym tchem, wers po wersie, wiersz po wierszu. Rzadko to się zdarza. W tym roku takie przygody przeżyłem z:

1.Eugeniuszem Tkaczyszynem-Dyckim i jego Piosenką o zależnościach i uzależnieniach. Czysta szaleńcza modlitwa z gorączką od początku do samego końca. Jak zwykle zapis z karty chorobowej nieuleczonego dla wszystkich nieuleczalnie zakażonych Dyckim. Klasyk i tyle.

2. Jackiem Napiórkowskim i jego Aniele nie upadaj. Podwodna epicka opowieść o zatopionych mitach. Poezja grająca na stereotypach i odrywająca się od stereotypów. Pełna połamanych marzeń, brudu i piany, a wszystko w poszukiwaniu wolności w pięknie. Mocna, nocna, mroczna. Czyli wszystko, co lubimy.

3. Radosławem Kobierskim i jego Lacrimosą. Brak słów. Wiersze na pożegnanie, które nie nadchodzi. Po przeczytaniu poczułem strach, że nagle może mi kogoś właśnie tak zabraknąć. Wtedy przeczytałem Lacrimosę raz jeszcze i czytam jakbym miał się dzięki niej do czegoś przygotować. To moja książka roku 2008.