miejsca ich jesiony (2)

(wysycanie)

to nie jest o odej­ściu a odcho­dze­niu

myję jesz­cze dłu­gie wło­sy w pły­ną­cej wodzie tra­ci się war­ko­cze oddech cicho
nasy­ca­ją mnie powie­trzem (wte­dy nie wpły­wa prze­cież tyl­ko czy­ste tlen)
łączą z czymś obcym w zamian wypeł­nia od nowa pomię­dzy

spla­tasz mi reszt­ki wło­sów pró­bu­jesz roz­cze­sać objąć

może oddać się nie odwra­cać bie­gu (czy to będzie ten czy zie­mi)
wysy­cić się tym co teraz kła­dzie się prze­pły­wa

(odpamiętywanie: pierwsze)

pierw­sze jest gra­na­to­we gdzie mnie nie było gdzie
zabra­kło przy­by­ło na ileś z dla­cze­go
pró­bu­ję zapa­mię­tać to któ­re zaczy­na­ło ale nie znam jesz­cze
słów z alfa­be­tu ist­nie­je gra­na­to­wa kul­ka dźwię­ki (na liniach las hawa­ii oslo nie­bo) te
cien­kie nit­ki rur­ki kable łączą się zaczy­na­ją trzy­mać tu dalej niż nigdzie

gdy wró­cisz nie wstrzy­muj odde­chu
mów o tym bez­czel­nie powta­rzaj