Adam KACZANOWSKI: Utrata
Ukazała się Utrata Adama Kaczanowskiego. To kolejna po Kodeksie Pomylonych Bronki Nowickiej i Bestiariuszu nowohuckim Elżbiety Łapczyńskiej książka w serii Proza Biura Literackiego. Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius przedstawia nam tym razem historię rozpadu – związku, rodziny, świata.
Ukazała się Utrata Adama Kaczanowskiego. To kolejna po Kodeksie Pomylonych Bronki Nowickiej i Bestiariuszu nowohuckim Elżbiety Łapczyńskiej książka w serii Proza Biura Literackiego. Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius przedstawia nam tym razem historię rozpadu – związku, rodziny, świata.
Adam Kaczanowski po ubiegłorocznym tomie Zabawne i zbawienne tym razem czule pozoruje rzeczywistość, jak oko kamery śledzi losy rodziny czekającej na przełom i ukazuje wszystko z trzech różnych punktów widzenia. W kolejnych scenach z życia obserwujemy poszukiwania i próby uchwycenia tego, co utracone.
Gumy do żucia mające zbawić świat. Bociany lubiące pieszczoty prądem. Modlące się lalki i plastikowy Jezusek mający sprawić, że dziewczynki poczują się jak Matka Święta. Mężczyzna, który chciałby ukryć się pod stołem. Kobieta, która chciałaby uciec nago. Życie rodziny obserwowane z trzech perspektyw: jego, jej i ich dziecka. Utrata sensu? Utrata zmysłów? Utrata siebie nawzajem?
Utrata jest zdaniem Rafała Wawrzyńczyka „smutną powieścią nie tylko dlatego, że opisuje kryzys rodzinny, ale także, a może przede wszystkim dlatego, że rzekome drogi wyjścia z tego kryzysu są częścią tego samego układu, który za ów kryzys odpowiada. Mówiąc bardziej skrótowo: mity wyjścia z systemu są częścią systemu”.
W rozmowie z Jakubem Skurtysem Adam Kaczanowski dodaje: „to jest powieść, którą ma się trudno przeżyć. Utrata ma podskakując, śpiewając i opowiadając dowcipy, trzymając czytelnika za rękę, doprowadzić go na skraj przepaści”. Warto więc samemu sprawdzić, dokąd lektura tej książki może faktycznie doprowadzić.
Inne premiery Biura Literackiego
