Kacper BARTCZAK: Widoki wymazy
Siódmą w tym roku poetycką premierą w Biurze Literackim są Widoki wymazy Kacpra Bartczaka.
Siódmą w tym roku poetycką premierą w Biurze Literackim są „Widoki wymazy” Kacpra Bartczaka. Co widać, kiedy nic nie widać? Jaki mamy klimat, kiedy zimno i ciepło smakują inaczej niż kiedyś? Skąd to dziwne przeczucie, że klimat wziął się z nas, i jaka jest polityka naszych obrazów? Wiersze i prozy w najnowszym tomie Kacpra Bartczaka sklejają widoki z tu i teraz, by uzyskać przetarcia na przyszłość. Teksty pomieszczone w książce korespondują ze sobą, z głosami innych autorów, badając przy tym możliwość ruchu w środowisku, które stało się zbyt lepkie i wiążące ruch.
Tutaj pisanie jest energetycznym stanem zdającym sprawę z własnego bilansu cieplnego i rodzi głos, który odnajduje się w podwyższonej wymienności z otoczeniem. Utwory pomieszczone w zbiorze „Widoki wymazy”, uzupełnione zestawem zdjęć Jerzego Durczaka, dotykają wielu aspektów naszego współczesnego wycieńczenia i wyjałowienia – psychicznego, politycznego, poznawczego – ale ziemie jałowe Bartczaka odkrywają własną wartość liryczną i w niej uczą się odzyskiwać życiodajne płyny.
W rozmowie przeprowadzonej przez Krzysztofa Siwczyka w biBLiotece Kacper Bartczak tak mówi o pracy nad książką: „Korespondencje z moimi wierszami, jakaś wkradająca się fantastyczność tak zwanego ‘ja’, możliwość wplecenia narracji bądź warstwy dygresyjnej, dyskursywnej czy eseistycznej, do tego jakaś fikcja własna i jej życiodajny pływ odkrywany później w tym, co najbardziej ‘realne’, przyziemne i codzienne – to mi się spodobało i stało się źródłem kilku próz poetyckich, które w tym tomie wymieniają się wątkami i nastrojem z kawałkami zwersyfikowanymi”.
Według Anny Kałuży: „Wewnętrzna złożoność medium wypracowywana od kilkunastu lat przez Bartczaka jest według mnie jednym z największych osiągnięć artystycznych, o jakich można mówić w polskiej poezji XXI wieku. Wiersz i język przechodzą tu percepcyjny trening, dzięki któremu poezja autora ‘Przenicacy’ skutecznie radzi sobie z paradoksalnością swojego aktualnego umiejscowienia. To znaczy zachowuje różnicę między krytyką pewnych procesów, funkcjonowaniem jako ich zależna część oraz otwarciem na nowe konstrukcje kulturowo-przestrzenne”.
Kacper Bartczak to poeta, krytyk, tłumacz poezji, amerykanista. Wydał kilka tomów poetyckich, m.in. „Wiersze organiczne” (2015), za które był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius oraz Nagrody Literackiej Gdynia, a także „Pokarm suweren” (2017). W 2019 roku ukazał się kolejny zbiór jego wierszy „Naworadiowa”. Przekładał wiersze m.in. Rae Armantrout („Ciemna materia”, 2018) i Charlesa Bernsteina („Świat w ogniu: wiersze i przemowy”, 2020). Wykłada literaturę amerykańską na Uniwersytecie Łódzkim.
Inne premiery Biura Literackiego
