Łamigłówka

Czy lite­ra­tu­ra jest wiru­sem, czy prze­ciw­nie – szcze­pion­ką?

Lite­ra­tu­ra nie jest ani wiru­sem, ani szcze­pion­ką. Jest pro­ce­sem ini­cjal­nym, pacjen­tem zero, śro­do­wi­skiem, któ­re sprzy­ja wiru­so­wi, pozwa­la na jego powsta­nie oraz roz­prze­strze­nia­nie, z czym wią­żą się póź­niej­sze wyna­le­zie­nia szcze­pio­nek, wszel­kie sys­te­my ochro­ny.

Jakie­mu zwie­rzę­ciu poświę­cił­byś wiersz lub opo­wia­da­nie?

Z pew­no­ścią jakie­muś wymar­łe­mu, by móc je pło­mien­nie wskrze­sić. To mógł­by być tur na przy­kład. Przy­kra histo­ria i wspa­nia­łe rogi.

Czy myśla­łeś kie­dyś „jak góra” lub „jak morze”?

A myśla­łeś kie­dyś „jak jezio­ro”, „jak staw”? „Jak pusty­nia Kara­kum”?

Gdy­byś miał wybrać arty­stę, któ­ry napi­sał­by muzy­kę do two­je­go wier­sza lub opo­wia­da­nia i wyko­nał go na sce­nie, był­by to…?

Michał Wiśniew­ski.

Jaka była naj­lep­sza rada „poetyc­ka” lub „pro­za­tor­ska”, jakiej ci udzie­lo­no?

„Udaj się do sie­dem­na­sto­wiecz­ne­go Joh­na Donne’a”.

Wol­ność, rów­ność, bra­ter­stwo – z któ­rą z tych war­to­ści poezja lub pro­za mają naj­wię­cej wspól­ne­go?

Wol­ność to isto­ta poezji. rów­ność i bra­ter­stwo bły­ska­ją z nosa wol­no­ści. Takaż to łami­głów­ka.

Dla­cze­go ludzie nie czy­ta­ją poezji i ambit­nej pro­zy?

Dez­in­te­gra­cja كㄆܬ