Literatura jest najwyżej pasożytem

Czy literatura jest wirusem, czy przeciwnie – szczepionką?

Literatura jest co najwyżej pasożytem. Literatura jest pracą umarłą, która jak wampir ożywia się tylko wtedy, gdy wysysa żywą pracę.

Jakiemu zwierzęciu poświęciłabyś wiersz lub opowiadanie?

W życiu nie napisałabym wiersza o żadnym zwierzęciu, nigdy.

Czy myślałaś kiedyś „jak góra” lub „jak morze”?

Góry i morza nie posiadają mózgów ani żadnych ich odpowiedników, nie są więc w stanie myśleć.

Gdybyś miała wybrać artystę, który napisałby muzykę do twojego wiersza lub opowiadania i wykonał go na scenie, byłby to…?

Typ, który robi bity dla Zdechłego Osy, czyli Aetherboy1. Polecam zresztą obu chłopców.

Jaka była najlepsza rada „poetycka” lub „prozatorska”, jakiej ci udzielono?

„Nie pisz”.

Wolność, równość, braterstwo – z którą z tych wartości poezja lub proza mają najwięcej wspólnego?

Chyba jednak braterstwo. I siostrzeństwo. I (hej, osoby niebinarne, jaki macie odpowiednik?). Poezja jako kolektywność, jako ekipa spod bloku, jako skład raperski (buziaczki, Krakowska Szkoło Poezji!).

Dlaczego ludzie nie czytają poezji i ambitnej prozy?

 Z tego samego powodu, dla którego nie szydełkują, nie malują stopami, nie grają w zośkę, nie robią sztuczek karcianych, nie szyją kapeluszy, nie sklejają modeli, nie morsują, nie wspinają się na skałki, nie łowią ryb, nie grają na ksylofonie – nie są tym zainteresowani.