Berek wierszem: Urszula Honek

gło­dów­ka

budzę się w nocy, żeby myśleć o ojcu, któ­ry nie będzie
ojcem moje­go dziec­ka. budzę się, żeby palić papie­ro­sy
i gasić żar pod kra­nem. mam pusty brzuch,
bo nie jadłam i nie piłam.

(Urszu­la Honek z tomu Pod wezwa­niem, 2018)

W week­en­dy budzę się w nocy, wsta­ję z łóż­ka nad ranem. Papie­ro­sy gaszę na tara­sie, któ­ry wycho­dzi na osie­dlo­wą ulicz­kę. Jestem na wido­ku, ale o tej porze nikt tędy nie cho­dzi.

Latem, któ­re stra­ci­łam, spę­dza­łam tu całe noce. Przez kil­ka godzin było ciem­no, ale nie zauwa­ża­łam tego. Nie widzia­łam, kie­dy robi­ło się jasno.

Jak mieć wobec samej sie­bie tyle cier­pli­wo­ści, ile do wystra­szo­ne­go psa?