
Malowane nie działa
wywiady / O KSIĄŻCE Marcin Orliński Szymon SłomczyńskiRozmowa Marcina Orlińskiego z Szymonem Słomczyńskim, towarzysząca premierze książki Latakia, wydanej w Biurze Literackim 12 grudnia 2016 roku.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
Przemysław Witkowski pracował na swój debiut od wielu lat. I było warto. Bo jeśli te wszystkie konkursy literackie i publikacje potraktować jako nieustanne ćwiczenie warsztatu, to właśnie nadszedł czas zbioru – Preparaty to dojrzały, przemyślany i dopracowany projekt poetycki, w którym zdają się kumulować wszystkie dotychczasowe doświadczenia liryczne Witkowskiego. A jakie to doświadczenia? Wydaje mi się, że najmocniejszą stroną tej poezji jest wyobraźnia. Nie bez przyczyny olbrzymi nacisk kładzie poeta na język, a dzięki inwencji i niezwykłemu sposobowi splatania obrazów czytelnik otrzymuje w efekcie właśnie to – preparaty, półżywe, senne obrazy, dziwne nadprodukty z pogranicza różnych czasów i miejsc.
Strategię preparowania tego, co minione, czytelnik współczesnej poezji doskonale zna. To linia Karpowicza i Sosnowskiego. Jednak sama narracja, na którą decyduje się Witkowski, o wiele bardziej przypomina poezję Romana Honeta, który został zresztą redaktorem tomu. Ba, niektóre sformułowania czy akcenty narracyjne wydają się żywcem wzięte z tekstów autora Serca. Mam na myśli niemal programową enumerację wrażeń, nieustanną grę światła i mroku, zderzanie technologii z naturą, łączenie jakiegoś lirycznego scjentyzmu z naturalizmem, a także skłonność do rozmazywania obrazu i atmosferę ogólnej senności i absurdu.
Witkowski dołącza więc do grona tych autorów, dla których najważniejsze zdaje się wypracowanie własnego języka. Dla takich bowiem poetów, jak Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, Krystyna Miłobędzka, Dariusz Suska, Joanna Mueller, Roman Honet czy – właśnie -Przemysław Witkowski poezja rodzi się dzięki odpowiednio poprowadzonej narracji, a nieustanna praca nad kształtem frazy okazuje się głównym zadaniem poety. Owszem, pojedyncze słowa są ważne, a wiersza nie byłoby bez wersyfikacji i środków stylistycznych, jednak tym, co zdaje się stanowić o jego sile, jest sposób snucia opowieści, a może nawet – sam sposób mówienia. Wiersz okazuje się miejscem, w którym się tę mowę ćwiczy, przestrzenią, gdzie rzeczywistość jest preparowana podług indywidualnego ciągu skojarzeń, pod dyktat prywatnych gramatyk i słowników.
Wiersz, wg Witkowskiego, nie jest dobrym miejscem dla żartów. Poeta dobywa ze swojej liry wyłącznie tony molowe. Ta poezja jest jak błyszcząca, srebrna pajęczyna, bez środka, bez kierunku, rozwieszona między wieloma chwilami jednocześnie, z jednej strony przyklejona do miejsc z dzieciństwa, z drugiej – osnuta wokół momentu, w którym pisany jest tekst. I jeżeli Witkowski decyduje się czasami na zabawę, zawsze daje do zrozumienia, że pisanie to nie igraszka, a co najwyżej rodzaj nerwowej wyliczanki, która świadczy o bosej i bolesnej wędrówce po zakamarkach pamięci. Bo przecież “w każdym kwitnieniu są początki gnicia” i nie wiadomo, “gdzie wyznaczyć linię podziału”.
Urodzony w 1980 roku. Poeta, krytyk literacki, publicysta. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Warszawskim i studiów doktoranckich w Instytucie Badań Literackich PAN. Redagował rubrykę „Wiersz Przekroju” w tygodniku „Przekrój” i serię wydawniczą „Biblioteka Debiutów” przy „Zeszytach Poetyckich”. Mieszka w Warszawie.
Rozmowa Marcina Orlińskiego z Szymonem Słomczyńskim, towarzysząca premierze książki Latakia, wydanej w Biurze Literackim 12 grudnia 2016 roku.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego, towarzyszące premierze książki Naraz Julii Szychowiak, wydanej w Biurze Literackim 4 kwietnia 2016 roku.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Zawsze Marty Podgórnik.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Jerzego Jarniewicza Na dzień dzisiejszy i chwilę obecną, która ukazała się na stronie marcinorlinski.pl.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Dariusza Sośnickiego Państwo P., która ukazała się na stronie marcinorliński.pl
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Krzysztofa Jaworskiego Do szpiku kości, która ukazała się na stronie marcinorlinski.pl.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książek Zima w małym mieście na granicy i Przygody przyrody, która ukazała się na stronie marcinorlinski.pl.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Wszystko Bohdana Zadury, która ukazała się na stronie marcinorlinski.pl.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki moja Romana Honeta, która ukazała się na stronie marcinorlinski.pl.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Rezydencja surykatek Marty Podgórnik, która ukazała na stronie marcinorlinski.pl.
WIĘCEJGłos Marcina Orlińskiego w debacie “Krytyka krytyki”.
WIĘCEJEsej Marcina Orlińskiego towarzyszący premierze książki Gdybym wiedział. Rozmowy z Ryszardem Krynickim Ryszarda Krynickiego, która ukazała się nakładem Biura Literackiego.
WIĘCEJGłos Marcina Orlińskiego w debacie “10 lat Portu i Biura we Wrocławiu”.
WIĘCEJGłos Marcina Orlińskiego w debacie “44. Poezja polska od nowa”.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki zbierane Krystyny Miłobędzkiej.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Po sobie Julii Szychowiak, która ukazała się w “Tygodniku Powszechnym”.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Soma Łukasza Jarosza.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Poeci na nowy wiek
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego towarzyszące premierze książki Jacka Dehnela Ekran kontrolny, wydaje w Biurze Literackim 19 października 2009 roku.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Wieża myśliwych Mariusza Partyki.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Tomasz Mroczny. Szaleństwo dnia Maurice’a Blanchota.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Kup kota w worku Tadeusza Różewicza.
WIĘCEJRecenzja Jacka Gutorowa z książki Po tęczy Andrzeja Sosnowskiego.
WIĘCEJGłos Marcina Orlińskiego w debacie “Książka 2008”.
WIĘCEJKomentarze Bohdana Zadury, Agnieszki Wolny-Hamkało, Ingi Iwasiów, Pawła Lekszyckiego, Mariusza Grzebalskiego, Macieja Roberta, Marcina Orlińskiego, Artura Nowaczewskiego, Grzegorza Tomickiego, Piotra Kępińskiego.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Przemysława Owczarka z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Konrada Góry z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Bartosza Sadulskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJ