
Jestem najlepszym polskim poetą piszącym o zwierzętach
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Konrad GóraOdpowiedzi Konrada Góry na pytania Tadeusza Sławka w „Kwestionariuszu 2022”.
WIĘCEJRecenzja Konrada Góry z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
Jest to jedna z tych historii ludzkiej naiwności: oto wyobrażamy sobie wieś na końcu świata; wieś czy wyspę albo śródgórską kotlinę, odciętą od reszty świata, skazaną na autarkię, gdzie żeby osiągnąć jakikolwiek cel, zostaje zrealizować go przy pomocy substancji i stosunków możliwych tu i teraz, bez żadnej asekuracji ze strony tego, co po drugiej stronie granicy; jeśli we wsi nie będzie szewca, zostaniemy bosi, nie obsadzimy jej jęczmieniem – skończymy bez piwa, jeśli wszystkich nas zdejmie niemoc – umrzemy. Niech na końcu tej wsi – w jakby wewnętrznej autarkii, tym razem niewymuszonej – stoi ostatnia chałupa, niech wiedzie do niej wąska ścieżka: niech będzie to jeszcze zamieszkany dom. Małżeństwo grabarza i akuszerki, pogardzany przez wszystkich, budzący biologiczny strach, nienaturalny związek dwojga radykałów, techników przyjęcia i odejścia, obarczany bezustannym podejrzeniem o korupcję: oto od woli i formy akuszerki zależy, czy nie dostarczyć fuchy albo dwóch mężowi. Jedno i drugie przy obu misteriach jest najmniej ważne z zaangażowanych: grabarz po nieboszczyku, klesze i żałobnikach, akuszerka – po płodzie, niemowlęciu i matce, jedno i drugie sprząta po traumie. Tak dochodzimy do poezji, która jest tym samym, sprzątaniem po życiu i śmierci języka, techniczną, obarczoną ryzykiem operetkowej bredni próbą aktywnego – wypłacalnego – próbą uczestnictwa w cudzych misteriach z nożyczkami i gruszką albo łopatą w rękach.
Przemysław Witkowski przyjmuje na świat ten ledwo żywy natarczywy język, tak jakby uczono go tych sztuczek w nielegalnych zakładach: merkurochrom, chloroform, zaślepki, oto rozwój elementów kostnych, rozrost czyli rygor – planeta małp, które nauczono geometrii kół i analizy spalin, a procesom spalania paliw nadano toń sepii; to wszystko już było, ale zdarzyło się jedynie nam, jeszcze to pamiętamy, bezbronność naszej teraźniejszości wyznacza nam codzienną mechanikę pływów. A potem akuszerka zasypia koło pieca i grabarz wychodzi z domu: owady z bursztynu, rży drewniany koń, a w końcu stare ciotki; te na pewno trzeba pożegnać, po Świetlickim nie znajdziesz tu smrodu z niedopałka, tu nawet wódka zdaje się ma mało krakowski smak. Najnowszemu bierezinowcowi udaje się sztuka wyważenia szal – jego akuszerka nie znosi trupów jego grabarzowi, ten z kolei umie wycofać się poza strzał lustrzanki: kiedy widzimy pogrzeb, nie oczekujemy szpadli. Ta poezja jest oczywiście niedokończonym projektem, ale tak jak przy próbach kiperskich młodego wina, już od pierwszego wytrącenia się osadu wiadomo gdzie za parę sezonów spodziewać się nieprzegryzionej ostrości, gdzie z kolei irytująco zachłannego, lekkiego gardła ze spijaniem do dna.
ur. w 1978 r. Za tom Pokój widzeń(2011) nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Wydał również książki Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem(2008), Siła niższa (full hasiok) (2012), Nie (2016) i Kalendarz majów (2019), który przyniósł mu nominację do Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody Literackiej Nike. W 2020 r. ukaże się jego wybór wierszy Wojna (pieśń lisów). Autor wyboru wierszy Anny Świrszczyńskiej Kona ostatni człowiek. Mieszka w Ligocie Małej i lasach.
Odpowiedzi Konrada Góry na pytania Tadeusza Sławka w „Kwestionariuszu 2022”.
WIĘCEJSpotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJRozmowa Aleksandra Trojanowskiego i Jakuba Sęczyka z Konradem Górą, towarzysząca wydaniu książki Konrada Góry Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 29 października 2020 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry, towarzyszący wydaniu książki Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJSpotkanie wokół książki Ludzie ze Stacji w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJGłos Konrada Góry w debacie „Ludzie ze Stacji”.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Wojna (pieśń lisów) Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJCzytanie z książki Kalendarz majów z udziałem Konrada Góry w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJRozmowa Konrada Góry z Aleksandrem Trojanowskim, towarzysząca premierze książki Parkingi podziemne jako miasta spotkań, która ukazała się w Biurze Literackim 10 lutego 2020 roku.
WIĘCEJSpotkanie z udziałem Ramiego Al-Aszeka, Konrada Góry, Filipa Łobodzińskiego, Jana Rojewskiego, Beaty Stasińskiej i Magdaleny Rigamonti w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJRozmowa Anny Adamowicz z Konradem Górą, towarzysząca wydaniu książki Kalendarz majów Konrada Góry, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry do książki Kalendarz majów, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Kalendarz majów Konrada Góry, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 13 maja 2019 roku.
WIĘCEJRozmowa Konrada Góry i Dawida Mateusza z Robertem Rybickim, towarzysząca premierze książki Podręcznik naukowy dla onironautów (1998-2018), wydanej nakładem Biura Literackiego 19 marca 2018 roku.
WIĘCEJCzytanie z książki “Nie” z udziałem Konrada Góry i Wojtka Bajdy w ramach festiwalu Stacja Literatura 21.
WIĘCEJWiersz z tomu Kona ostatni człowiek, zarejestrowany podczas spotkania “44. Poezja Polska od nowa” na festiwalu Port Wrocław 2014.
WIĘCEJPremierowy wiersz z kolejnej książki Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim w 2018 roku.
WIĘCEJRozmowa Dawida Mateusza z Konradem Górą, towarzysząca premierze książki Nie, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2016 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry towarzyszący premierze książki Nie, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2016 roku.
WIĘCEJWiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.
WIĘCEJKlip do książki Nie Konrada Góry.
WIĘCEJZdobywca głównej nagrody w VI edycji konkursu „Nakręć wiersz”. Klip na podstawie wiersza Konrada Góry pod tytułem “Matki Boskiej Rzeźnej”.
WIĘCEJFragment zapowiadający antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment posłowia Konrada Góry do wyboru wierszy Anny Świrszczyńskiej Kona ostatni człowiek.
WIĘCEJKomentarze Konrada Góry, Kornelii Pieli, Radosława Wiśniewskiego oraz Kamila Zająca.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Przemysława Owczarka z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Bartosza Sadulskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJRecenzja Joanny Orskiej, towarzysząca wydaniu książki Konrada Góry Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry, towarzyszący wydaniu książki Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJSzkic Marty Koronkiewicz i Pawła Kaczmarskiego o poezji Konrada Góry i Szczepana Kopyta, prezentujący antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, wydaną w Biurze Literackim 20 września 2016 roku, a w wersji elektronicznej 18 grudnia 2017 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”.
WIĘCEJGłos Pawła Kaczmarskiego w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”
WIĘCEJGłos Joanny Orskiej w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”
WIĘCEJPoeta, który mówi swoją prawdę, nie ma potrzeby oglądania się wstecz, nie prowadzi go konieczność konfrontowania swojego komunikatu wobec innego.
WIĘCEJ