Nie: fragment 2

Nie (fragment)

1

Drzewo – ślad. Roślinny złom.
Wstyd o brak drzazgi. Jeszcze

2

nikt nie oślepł od
odwracania wzroku, sio-

3

stro. Ostatnie ja
rozkopuje nam kołdrę, bra-

4

cie. Pójdziemy do lasu
w maskowy deszcz, mniejsi

5

i wrócę sam, większy
o straconego. O nie.

6

Kosi usta fala – strug,
a nektaru nie wypłucze:

7

folia lnu w wyparzeniu
(bardziej skóra, lity miód).

8

Cisza, kusy żar. Mara.
Coś przeszło pokładem

9

do drzewa, które goi rzez.
Być młodszym od ognia.

10

Jawa od ptaków o brzasku,
front tarcz mokrego papieru.

11

Fizyka sylab nie z powietrza,
klinowe milczenie.

12

Żelowy pot, jednanie klanów,
spanie upiciem w opasłym osiedlu:

13

mieszkać wiecznie w lekkim pożarze,
znosić cienie do pomieszczeń biurowych

14

(tak poi i szyje pamięć, że do końca
wydaje poprzednie rozmiary).

15

Mętne, wolne od twarzy, oko wody.
Pospolite, masowe morderstwo kobiet.

16

Osłona, partia, ryt. Znane z miasta
pasje, słońce mniejsze o cykl.

17

Bicie nienaturalnego wiatru o
łono, łożysko, suknię z brzemienia.

18

Koło sterty domowego zbycia. Zło,
krostowaty dureń o pojemnej ikrze.